Ταξίδι στο παρελθόν με χιούμορ και ατάκες ….
Σκηνή 1η: Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πήγαινε να πάρεις κρασί.
Νεαρός γιος: Καλά. Τι βαράς ντε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ΄ αργήσεις!
Νεαρός γιος: Ε, τότε ν΄ αργήσω για να ΄μαι και ξοφλημένος!
Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο
Σκηνή 2η: Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος: Δε μου λες;
Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα, να σου πω… Εγώ θα άντεχα. Το τραπέζι δε θ΄ άντεχε…
Διπλοπενιές
Σκηνή 3η:Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω…
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
Δεσποινίς διευθυντής
Σκηνή 4η:
Γιατρός: Βήξτε, παρακαλώ… Πιο δυνατά… Μα, πιο δυνατά, δεν έχετε δύναμη;
Κώστας Βουτσάς: Δύναμη έχω, γρίππη δεν έχω!
Ένας άφραγκος Ωνάσης
Σκηνή 5η:
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες Κατερίνα, το ήθελες και το έκανες αυτό ή το έκανες κατά λάθος;
Κλειώ Σκουλούδη: Και βέβαια το ήθελα. Εγώ ό,τι κάνω το μελετάω πρώτα.
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή ήτανε φιλί εκ προμελέτης!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Σκηνή 6η:
Ράφτης: [Μετράει] Μάλιστα. Μέση 52. Αν έχετε και στήθος 65…
Θανάσης Βέγγος: …βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω…
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Σκηνή 7η:
Μπάτλερ: Μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς: Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε και θα φάτε τον αστακό.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω…
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Σκηνή 8η:
Μπάτλερ: Πάντα το πηρούνι στο αριστερό και το μαχαίρι στο δεξί. Ποτέ το πηρούνι στο δεξί.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αν κρατήσω το πηρούνι με το δεξί, τι θα μου κάνουν; Φάκελο;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Σκηνή 9η:
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Του λόγου σου, ποια είσαι;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιανού ναυάρχου;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου Τσαχτσαρίδη, αν έχετε ακουστά.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Α, μάλιστα. Για μπες μέσα και περίμενε. Μ΄ εσένα έχουμε πολλά να πούμε.
Μιράντα Μυράτ: Πολλά; Ωχ, Θεέ μου κι είμαι καλεσμένη σε κάποια δεξίωση. Πόσο λέτε ν΄ αργήσω;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κανά δυο χρονάκια!
Η βίλα των οργίων
Σκηνή 10η:
Ψηφοφόρος: Μαρτζώκος.
Θανάσης Βέγγος: Τι θέλετε;
Ψηφοφόρος: Ήρθα για μια ανάλυση ούρων!
Θανάσης Βέγγος: Τι ‘ν’ αυτά που λέτε κύριε Μαρτζώκο! Εδώ είναι πολιτικό γραφείο. Δεν είναι ιατρείο. Λάθος πόρτα κάνατε…
Ψηφοφόρος: Καθόλου. Εγώ τον κύριο Φερέκη τον ψήφισα!
Θανάσης Βέγγος: Τον ψηφίσατε; Κι επειδή τον ψηφίσατε πρέπει να φροντίζει για τα ούρα σας; Τέλος πάντων. Φέρτα εδώ. Θα τα φροντίσουμε.
Ψηφοφόρος: Να μου τα προσέχετε.
Θανάσης Βέγγος: Ναι, θα τα βάλουμε στα πούπουλα!
Ζητείται ψεύτης
Σκηνή 11η:
Λάμπρος Κωσταντάρας: Που είναι η κυρία σου παιδί μου;
Οικιακή βοηθός: Εξήλθεν έξω!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πάλι καλά που δεν εξήλθε μέσα…
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
Σκηνή 12η:
Μέλπω Ζαρόκωστα: Τι δουλειά κάνετε δεσποινίς;
Δεσποινίς: Εργάζομαι ως χορεύτρια.
Μέλπω Ζαρόκωστα: Χορεύτρια; Σε κέντρο;
Μαίρη Αρώνη: Όχι σε μπακάλικο!
Η γυναίκα μου τρελάθηκε
Σκηνή 13η:
Ορέστης Μακρής: Καλλιόπη Πάπας. Δηλαδή Παππά λεγότανε, αλλά φαίνεται πως εκεί κάτω όπου βρουν παπά τον κάνουν Πάπα!
Η Θεία απ’ το Σικάγο
Σκηνή 14η:
Γεωργία Βασιλειάδου: Η ανηψιά μου κι εγώ είμαστε πάρα πολύ στενοχωρημένες γι’ αυτό που συνέβη, κύριε. Είμαστε very very… πώς το λέτε εδώ στην Ελλάδα; Χολοσκασμένες!
Η Θεία απ’ το Σικάγο
Σκηνή 15η:
Μεθυσμένος: Γιατί (χικ) να μου το πει εμένα αυτό (χικ) κύριε πόλισμαν;
Αστυφύλακας: Ε, τι σου είπε;
Μεθυσμένος: Δε θυμάμαι. Αλλά (χικ) γιατί να μου το πει;
Η καφετζού
Σκηνή 16η:
(Στο κρατητήριο)
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ένα ποντίκι! Μα, επάνω μου είπαν ότι δεν έχει ποντίκια!
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Ε, τότε να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω!
Η κόρη μου σοσιαλίστρια
Σκηνή 17η:
Γεωργία Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;
Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.
Γεωργία Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;
Η κυρά μας η μαμή
Σκηνή 18η:
Γεωργία Βασιλειάδου: Και θα μ’ αφήσεις μόνη με τον ταξιτζή;
Μίμης Φωτόπουλος: Ε, τώρα δε φοβάται πια. Σε συνήθισε.
Η ωραία των Αθηνών
Σκηνή 19η:
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πολλά δολάρια… Ποτάμι ρέει το χρήμα [στην Αμερική]… Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βρίσκεις από κάτω δολάρια…
Θανάσης Βέγγος: Κι εμείς εδώ το έχουμε αυτό, αλλά με κατσαρίδες!
Θα σε κάνω βασίλισσα
Σκηνή 20η:
(Διανέλλος και Βέγγος πέφτουν να κοιμηθούν στο ίδιο κρεβάτι και πριν περάσει ένα λεπτό ο Βέγγος αρχίζει να ροχαλίζει)
Λαυρέντης Διανέλλος: Ροχαλίζεις πάντα;
Θανάσης Βέγγος: Μόνο όταν κοιμάμαι…
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ
Σκηνή 21η:
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δηλαδή εσύ την ηλικία σου πώς τη μετράς;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Εικοσπέντε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τινέιτζερ! Κι η πίεσή σου που φτάνει στα δεκαοχτώ;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ε, τινέιτζερ κι αυτή!
Κάτι κουρασμένα παληκάρια
Σκηνή 22η:
Μάρω Κοντού: Τι κάνεις βρε Παναγιώτη; Βρήκες καμιά δουλειά;
Δημήτρης Νικολαίδης: Άνοιξα ένα μαγαζάκι, αλλά με κλείσανε μέσα.
Μάρω Κοντού: Γιατί;
Δημήτρης Νικολαίδης: Έ, βλέπεις… το άνοιξα με λοστό!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη
Σκηνή 23η:
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποιανού είναι αυτές οι πυτζάμες;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Του πατέρα μου. Κουτί σας έρχονται! Ήταν άντρακλας ο πατέρας μου. Θρεφτάρι σωστό!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Καλά, κι εσύ ποιανού έμοιασες; Της μάνας σου;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι, του κουμπάρου!
Να ζει κανείς ή να μη ζει;
Σκηνή 24η:
Νίκος Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που ‘σαι… Κάντα μου μυθιστόρημα.
Ξένια Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
Νίκος Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Σκηνή 25η:
Βασίλης Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.
Νίκος Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε…
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Σκηνή 26η:
Νίκος Ρίζος: Και είναι μεγάλη η αδερφή σου;
Βασίλης Αυλωνίτης: Ε, δεν είναι και σαν την Πελοπόνησσο…
Οι γαμπροί της Ευτυχίας
Σκηνή 27η:
Παππούς: Διάβασα την αγγελία σας και ήρθα. Θέλω μια νύφη…
Θανάσης Βέγγος: …για τον εγγονό σου.
Παππούς: Όχι. Για μένα! Αρκετά ρεμπέλεψα. Καιρός πια να νοικοκυρευτώ!
Θανάσης Βέγγος: Και πόσων χρονών είσαι;
Παππούς: Δεν έχω κλείσει ακόμα τα εβδομήντα πέντε!
Θανάσης Βέγγος: Ε, να ξαναρθείς αύριο με τον κηδεμόνα σου μην πάμε μέσα επί αποπλάνηση ανηλίκου.
Ο παπατρέχας
Σκηνή 28η:
Θανάσης Βέγγος: Ώστε ψάλτης κύριε Δωρόθεε;
Δωρόθεος: Ιεροψάλτης και μάλιστα αριστερός.
Θανάσης Βέγγος: Ααα, της ΕΔΑ δηλαδή.
Δωρόθεος: Όχι, των Αγίων Θεοδώρων.
Θανάσης Βέγγος: Το ίδιο κάνει, Θεοδωρακικός!
Ο παπατρέχας
Σκηνή 29η:
(Ο μικρός γιος έχει φέρει τη μηχανή μέσα στο σαλόνι)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι ΄ν΄ αυτό βρε; Εδώ μου την κουβάλησες; Γι΄ αυτό φαγώθηκες να στην αγοράσω;
Γιος: Αφού κάτω δεν κλείνει καλά η πόρτα και μπορεί να μου την κλέψουνε…
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ωραία! Έχουμε μια μοτοσυκλέτα στην τραπεζαρία, να βάλουμε κι από ένα τζιπ στις κρεβατοκάμαρες και να το κάνουμε Σώμα Αμέσου Δράσεως!
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
Σκηνή 30η:
(Κάθονται στο τραπέζι να φάνε, και τα παιδιά ορμάνε στα φαγητά)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Κάντε και κανένα σταυρό βρε παιδιά, κάντε και κανένα σταυρό! Να μας βγει σε καλό!
(Κάνουν όλοι από ένα γρήγορο σταυρό)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σταυρό είπα! Όχι μαντολίνο!
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι
Σκηνή 31η:
Βασίλης Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται φασολάδες!
Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας
Σκηνή 32η:
Δημήτρης Νικολαίδης: Ώστε θέλεις δουλειά; Τι δουλειά;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι να ΄ναι. Και τα πόδια μου πιάνουνε, και τα χέρια μου πιάνουνε, και το μυαλό μου κόβει…
Δημήτρης Νικολαίδης: Γράμματα ξέρεις;
Θανάσης Βέγγος: Πως αμέ! Δώδεκα!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
Σκηνή 33η:
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)
Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν τελειώσαμε. Την Τετάρτη που έρχεται θα είναι έτοιμες.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα γιατί τόσο αργά; Εμείς βιαζόμαστε!
Θανάσης Βέγγος: Αν βιαζόσαστε, να σας δώσω μερικές που έχω έτοιμες;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα αυτοί δε θα είμεθα εμείς!
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αυτές που θα σας βγάλω, θα είστε εσείς;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
Σκηνή 34η:
(Κοιτάει ένα κάδρο)
Νίκος Σταυρίδης: Ρε συ, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είναι αυτός;
Γιάννης Γκιωνάκης: Τσου! Έλληνας είναι!
Τα κίτρινα γάντια
Σκηνή 35η:
Κώστας Δούκας: Να σου βάλω αυτό; [Ένα κομμάτι μπακαλιάρο]
Μαρίκα Νέζερ: Μπα, είναι πολύ μεγάλο!
Κώστας Δούκας: Αυτό;
Μαρίκα Νέζερ: Πολύ μικρό!
Κώστας Δούκας: Τι νούμερο παπούτσι φοράς;
Μαρίκα Νέζερ: 37, ξώφτερνο!
Κώστας Δούκας: Ε, τότε μην το συζητάς, θα πάρεις αυτό οπωσδήποτε!
Μαρίκα Νέζερ: Γιατί;
Κώστας Δούκας: Περισσεύει να κάνεις και τακούνια!
Της κακομοίρας
Σκηνή 36η:
Κώστας Χατζηχρήστος: Κουβάλησες και την ανηψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την όμορφη!
Κώστας Μεντής: Ποια ανηψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Γυναίκα σου; Δικιά σου;
Κώστας Μεντής: Όχι του γείτονα! Με αγάπησε και με πήρε!
Κώστας Χατζηχρήστος: Σ’ αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε κακομούστακε;
[Προς τη γυναίκα:] Ο άντρας σου είναι αυτός;
Γυναίκα: Ναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του κομοδίνου; Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη χαλάσει η ράτσα!
Της κακομοίρας
Σκηνή 37η:
[Στο βενζινάδικο]
Μίμης Φωτόπουλος: Άντε, κάνε με επιλοχία!
Βενζινάς: Τι;
Μίμης Φωτόπουλος: Κοπάνα μου τρία γαλόνια!
Το σωφεράκι
Σκηνή 38η:
Γυναίκα: Ξέρετε, εμένα μου αρέσουν οι μεγάλες συγκινήσεις.
Θανάσης Βέγγος: Να πηγαίνετε σε κηδείες!
Τύφλα να ΄χει ο Μάρλον Μπράντο
Σκηνή 39η:
Νίκη Λινάρδου: Που μπορεί κανείς να κάνει ένα μπάνιο;
Χρήστος Δοξαράς: Στο ποτάμι.
Νίκη Λινάρδου: Μα εγώ θέλω ζεστό μπάνιο!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Στο ποτάμι, το Δεκαπενταύγουστο…
Υπάρχει και φιλότιμο
Σκηνή 40η:
[Στο τραίνο για Χαλκίδα και ενώ έχει μαυρίσει από τον καπνό η μούρη του Βέγγου…]
Θανάσης Βέγγος: Αμάν…..Ο καζαμπούμπου!!!!!
Επιβάτης: Πώς μαύρισες;
Θανάσης Βέγγος: Ξέρω εγώ; Έφαγα φυστίκι αράπικο….
Επιβάτης: Που πας τώρα;
Θανάσης Βέγγος: Να φάω γιαούρτι να ασπρίσω!!!!!
Μην είδατε τον Παναή
frappedoupoli
Αφήστε μια απάντηση