Ακούγονται, γράφονται, λέγονται πολλά το τελευταίο διάστημα για τους πρόσφυγες πριν έρθουν αλλά και τώρα που ήρθαν στην πόλη μας.
Δικαιολογημένα κάποια από αυτά, άλλα όχι, άλλα σωστά άλλα λάθος.
Η γνώμη είναι γνώμη και είναι δικαίωμα του καθενός να την έχει και να την εκφράζει.
Πολλές φορές όμως ας μην ξεχνάμε και τον ανθρώπινο παράγοντα. Ανάμεσα στους ανθρώπους που μένουν στις σκηνές του στρατοπέδου υπάρχουν και παιδιά. Άλλα μικρά άλλα μικρότερα, άλλα μεγαλύτερα, τα οποία βιώνουν μέσα στις παγωμένες σκηνές και απόψε την προσφυγιά στα πιο αθώα τους χρόνια όπως είχαμε γράψει σε παλαιότερη ανάρτηση.
Είδαμε παιδιά σήμερα να παρακολουθούν πίσω από τα σύρματα το παιχνίδι στο δημοτικό στάδιο με χαμόγελο χωρίς να μπορούν ακόμα να συνειδητοποιήσουν την πραγματικότητα.
Δείτε:
Αφήστε μια απάντηση