Πρωί – πρωί της Κυριακής 8 η ώρα, ξεκινήσαμε με τα αυτοκίνητά μας, για φιλικό στην Αγριά Βόλου, με τους Παλαίμαχους Θησέα Αγριάς. Μετά από ένα ήσυχο ταξίδι 2 ωρών φθάσαμε στην Αγριά. Κάπου μετά το Βόλο μηδενίσαμε σχεδόν ταχύτητα μετά από επιθυμία του Μέκκα και όλοι καταλάβαμε το γιατί.Υπήρχε αίτημα για καφέ, οπότε σταματήσαμε παραλιακά στο Καφέ ΔΙΑΤΗΡΕΤΕΟΝ. Κάποιοι έπαθαν την πλάκα τους όταν πήγαμε να καθήσουμε και το τραπέζι με τους καφέδες ήταν έτοιμο για όλη την αποστολή. Λύθηκε η απορία τους όταν ο Πρόεδρος τους είπε ότι είχε δοθεί η παραγγελία, όταν ήμασταν ακόμη καθ’οδόν, διότι ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ήταν φίλος του.
Πήγαμε στο γήπεδο όπου μας περίμεναν οι φίλοι Παλαίμαχοι Αγριάς με επικεφαλής τον Πρόεδρο Σαραφίδη Γιώργο, τον Γραμματέα Κουλαξή Αιμίλιο , αλλά και οι παλιοί φίλοι του Μέκκα, ο Κορομηλάς ο Γιάννης, ο Παπαδήμος ο Κοσμάς και άλλοι , οι οποίοι τον υποδέχτηκαν μέσα σε κλίμα συγκίνησης και χαράς συγχρόνως.
Πριν τον αγώνα οι Παλαίμαχοι Αγριάς δώσανε σε όλους της Αλεξάνδρειας αναμνηστικά, δώρα – τσίπουρο και διαφημιστικό υλικό του Δήμου τους. Τιμητική πλακέτα για τον Κώστα Μέκκα από τους παλιούς φίλους του και Παλαίμαχους και στον Πρόεδρό μας Κώστα Μαστοροδήμο δώσανε το έμβλημα του Βόλου την ΑΡΓΩ. Από την μεριά μας, εκτός από το λάβαρό μας δώσαμε ένα μικρό άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου με τον Όρκο του.
Ο αγώνας ήταν χάρμα ιδέσθαι. Προηγηθήκαμε με ένα καταπληκτικό γκολ του Στέλιου Διτσόλα , αλλά γρήγορα οι Αγριάς ανέτρεψαν το σκορ με ένα εκπληκτικό σε εκτέλεση γκολ του Αλιάτη Τάκη και του Καρδιτσιώτη Πέτρου. Το ημίχρονο βρήκε προηγούμενους τους Παλαίμαχους Αλξάνδρειας , με 2 ακόμη γκολ που πέτυχαν ο Φ. Παπαδόπουλος και ο Διτσόλας. Δοκάρι είχε ο Μουταφίδης.
Στο δεύτερο ημίχρονο παρά τις εκατέρωθεν ευκαιρίες μπήκε ακόμη ένα γκολ από τον ΔΙΤΣΟΛΑ μετά από εξαιρετική ασίστ από τον τερματοφύλακά μας τον Τέλη Πανταζόπουλο. Τελικό αποτέλεσμα 2-4.
Πάντα «όλα τα λεφτά» για μας τους Παλαίμαχους είναι το τρίτο ημίχρονο. Στην παραλία της Αγριάς στο τσιπουράδικο ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ, ήπιαμε τα τσίπουρά μας, φάγαμε τα ψαράκια μας, μιλήσαμε, γελάσαμε, τραγουδήσαμε. Κυριάρχησε βέβαια ο Μέκκας τον οποίο επισκέφτηκαν πολλοί παλιοί του φίλοι. Επίσκεψη είχε και ο Οδυσσέας Καλυβιώτης, από τον χωριανό του τον Γιοβανόπουλο που μένει στο Βόλο. Αφού πέρασαν τέσσερες ώρες στο τσιπουράδικο και αφού γλυτώσαμε τη βουτιά στη θάλασσα, σηκωθήκαμε για να επιστρέψουμε, αφού πρώτα ευχαριστήσαμε τους φίλους της Αγριάς και αφού όλοι μας επιβεβαιώσαμε ότι είχαμε μία άψογη φιλοξενία από κάθε άποψη. Υπήρξε ανοιχτή πρόσκληση να επισκεφθούν την Αλεξάνδρεια , όποτε θελήσουν. Ήπιαμε έναν καφέ στο ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΝ για να συνέλθουμε και πήραμε σιγά-σιγά τον δρόμο της επιστροφής.
Ήταν μια καταπληκτική Κυριακή για όλους μας. Θα μας μείνει αξέχαστη, θα έχουμε να λέμε πολλά μεταξύ μας, όπως και τι έχασαν αυτοί που δεν ήρθαν.
Αφήστε μια απάντηση