Οι Πρόσκοπο του 7ου Αεροπροσκοπικού Συστήματος Μετεώρων ανακοίνωσαν:
Εξομολόγηση μερικών Δεινοσαύρων…
Εμείς οι Πρόσκοποι πάμε παντού ! Πάμε εκεί που δεν πάνε όλοι αλλά πάμε κι εκεί που συχνάζουν οι πάντες !!! Ταξιδεύουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε και εκμεταλλευόμαστε, πάντα με γνώμονα τις αρχές μας και τις αξίες μας, ό,τι ένας τόπος μπορεί να προσφέρει!!! Μπορεί να έχεις τον καλύτερο εξοπλισμό μαζί σου, να έχεις τα καλύτερα τοπία γύρω σου, μπορεί να μη σου λείπει τίποτε ή να σου λείπουν πολλά, να σου πάνε όλα “βολικά” ή να ‘χεις το σύμπαν να κάνει πάρτι εναντίoν σου … Μας έχουν συμβεί όλα και τα έχουμε αντιμετωπίσει όλα πάντα αισιόδοξα και με επιτυχία…
Αλλά αυτή τη φορά ξαφνιαστήκαμε! Είχαμε εμείς τον 13 παίχτη της ποδοσφαιρικής ομάδας, τον 6 παίχτη της ομάδας μπάσκετ ….γνωρίσαμε τον Δία …κι όχι όποιον κι όποιον Δία … Τον Ξένιο Δία !!! Γνωρίσαμε ένα Γαλατικό χωριό με ανθρώπους πρόσχαρους, με ανθρώπους φιλόξενους, πρόθυμους να είναι παρόντες σε ό,τι τους προτείναμε. Τους κατοίκους της Ξεχασμένης του Ν. Ημαθίας που μας περίμεναν με χαμόγελο και κεράσματα που φώναζαν από μακριά: «είναι φτιαγμένα με αγάπη» .
Θυμηθείτε το θέμα του Αλεξάνδρεια – Γιδάς από την επίσκεψη κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Τα παιδιά μας ένιωσαν “οικεία” από τις πρώτες στιγμές και σίγουρα αυτή η “επιδημία” εξαπλώθηκε γρήγορα και στα παιδιά της Ξεχασμένης που δεν έφυγαν από κοντά μας ούτε λεπτό!!! Στην αίθουσα υπολογιστών του σχολείου είχε στηθεί το “στρατηγείο”, εκεί που όλοι θα “κυνηγούσαν” το επιθυμητό JID code στο λατρεμένο κυνήγι των επαφών με προσκόπους απ’ όλο τον κόσμο στα πλαίσια του φετινού Jota Joti και θα έκαναν και τις συναντήσεις τους μέσω Skype συνδέσεων (τον Τραμουντάνα δεν τον είδε το φως της ημέρας για να καθοδηγεί!!!).
Η αυλή του σχολείου δεν έμεινε λεπτό ήσυχη… παιχνίδια, φουσκώματα με το αλεξίπτωτο για όλες τις ηλικίες, νυχτερινή περιπέτεια με παιχνίδι για 65 παιδιά στους δρόμους της Ξεχασμένης, γύρω από τις περιποιημένες αυλές τους, τους καταπληκτικά διαμορφωμένους χώρους του Πολιτιστικού Συλλόγου Γ. Σεφέρης, τον Άγιο Δημήτριο του 17 αιώνα, τον σταθμό του ΟΣΕ και τόσα άλλα … ο Κόνδορας, η Μπαλού, ο Πήγασος, η Στέλλα, ο Σείριος και ο Λέων η αόρατη “ομπρέλα” όλων, μικρών και μεγάλων πάντα και παντού.
Ένα ακόμη υπέροχο διήμερο του συστήματος πέρασε…οι εικόνες, τα συναισθήματα, η απίστευτη ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ και άλλα πολλά, είναι αυτά που πάντα μετά από μία δράση δεν περιγράφονται με λόγια, τα ζεις στο πετσί σου…. Τα παιδιά της Ξεχασμένης είδαν τι σημαίνει “Σχολεία ανοιχτά στην Κοινωνία” με την πρωτοβουλία της διευθύντριας κας Δαρδακούρη, είδαν τι σημαίνει προσκοπική ζωή και προσκοπική βιωματική μάθηση που συμβαίνει χωρίς να το καταλάβεις, είδαν από τους γονείς τους τι πρέπει να κάνεις όταν φιλοξενείς ‘’Νέους Φίλους’’ …Τα δικά μας παιδιά βίωσαν όλη αυτή την ειλικρίνεια των συναισθημάτων, βίωσαν το ‘’Νέοι Φίλοι είναι σαν τ’ ασήμι … μα χρυσάφι είναι οι Παλιοί‘’, έπαιξαν, τραγούδησαν, φώναξαν, χόρτασαν και από τα δεκάδες κέικ και τυροπιτάκια, τα ταψιά με μηλόπιτα, τους χυμούς, τα κομποστάκια από το Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων Ξεχασμένης, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ξεχασμένης, από το φίλο Φώτη που …άκουσε ότι θα πηγαίναμε και είπε … να φέρει 200 κομποστάκια, μα πάνω απ΄ όλα από τα 3 παλικάρια … με την πορτοκαλί ποδιά που μαγείρεψαν με αγάπη και μεράκι master chef!!!.
Όσα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και να πούμε σ΄αυτή τη γωνιά της Ελλάδας και τους ανθρώπους της θα ΄ναι λίγα!!!
Η Ξεχασμένη θα μείνει σε μας ΑΞΕΧΑΣΤΗ….
Αφήστε μια απάντηση