Μετά τον ντόρο που δημιουργήθηκε την προηγούμενη βδομάδα με το θέμα που δημοσιεύσαμε σχετικά με το ντοκιμαντέρ που ετοιμάζεται στην Αλεξάνδρεια (θυμηθείτε το θέμα κάνοντας κλικ ΕΔΩ) και τα πολλά σχόλια που δέχτηκε ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αλεξάνδρειας Γιάννης Ουσταμπασίδης, τον επισκεφτήκαμε στο κατάστημά του.
Πολλές οι απορίες οι δικές μας τις οποίες αποφασίσαμε να ρωτήσουμε τον ίδιο σχετικά. Διαβάστε τη συνομιλία που είχαμε το πρωί της Παρασκευής στο κατάστημα του Γιάννη Ουσταμπασίδη:
Καταρχήν θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την δυνατότητα που μου δίνεις να απαντήσω σε όλα αυτά που ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες.
Αρχικά έχω να πω πως πολλές φορές η άγνοια προκαλεί παρεξηγήσεις. Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας.
Ερ.: Τελικά η ιδέα της ταινίας μικρού μήκους (ντοκιμαντέρ) πάρθηκε προεκλογικά;
Απ.: Τον Νοέμβριο για πρώτη φορά επισκέφτηκαν το κατάστημα μου o σύλλογος αναπήρων της πόλης μας προκειμένου να γνωριστούμε κ να κάνουμε μια συζήτηση σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους. Εκεί μου εκμυστηρεύτηκαν πως στο πίσω μέρος του μυαλού τους είχαν να κάνουν μια ταινία μικρού μήκους που θα αφορούσε τις δυσκολίες αυτές.
Από την πρώτη στιγμή δέχτηκα να τους βοηθήσω. Ο φόρτος εργασίας μου όμως καθώς και οι υποχρεώσεις με τον εμπορικό σύλλογο δεν μου έδωσαν την δυνατότητα να το κάνω νωρίτερα. Πέραν τούτου έπρεπε να βρεθεί κ μια ημερομηνία όπου θα μπορούσαμε όλοι να συναντηθούμε για να υλοποιηθεί αυτή η επιθυμία. Όπως και έγινε .
Ερ.: Υπήρχε χρηματική αμοιβή στη λήψη του ντοκιμαντέρ;
Απ.: Αρκετοί ήταν αυτοί που ασχολήθηκαν με το οικονομικό σκέλος της υπόθεσης. Από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισα πως θα το κάνω εθελοντικά. Πιστεύω πως τέτοια θέματα πρέπει να τα αναδεικνύουμε κ ο καθένας μας, να βοηθάει με τις δυνάμεις που έχει όσο μπορεί.
Βλέπετε στο θέμα τον ΑμεΑ είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος διότι είναι κάτι που το ζω μέσα στην οικογένεια μου εδώ κ 14 χρόνια. Μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα… Να υπήρχε ένα κράτος πρόνοιας … Να είχαμε σαν λαός την παιδεία που απαιτείται …Είμαι σίγουρος πως τότε όλα θα ήταν διαφορετικά ….
Ερ.: Είναι αλήθεια ότι ζήτησες με δική σου πρωτοβουλία να κλείσει η κάμερα στον χώρο των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στον πεζόδρομο;
Απ.: Την πρωτοβουλία να γίνει αυτή η ταινία μικρού μήκους ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν την πήρα εγώ αλλά η ομάδα δράσης κ αλληλεγγύης μαζί με την ομάδα αναπήρων της πόλης μας. Αυτοί είχαν εξ ολοκλήρου την σκηνοθετική επιμέλεια. Έμενα μου ζητήθηκε απλά να κινηματογραφήσω.
Το τονίζω γιατί θεώρησα πως ήταν άστοχα τα σχόλια που έγιναν για τα πλάνα στα καφέ του πεζόδρομου
Ερ.: Θα είσαι υποψήφιος με κάποιον συνδυασμό;
Απ.: Όσον αφορά τις δημοτικές εκλογές και την υποψηφιότητά μου, εδώ κ πολύ καιρό έχει ακουστεί ότι το όνομα μου θα βρίσκεται σε κάποιο ψηφοδέλτιο.. Δεν έκρυψα την επιθυμία μου να ασχοληθώ για αυτό κ έκανα πολλές συζητήσεις, σχεδόν με όλους τους υποψηφίους του δήμου μας… Έκρινα όμως πως για διάφορους προσωπικούς κ επαγγελματικούς λόγους δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Πολλοί έτρεξαν να σχολιάσουν και να πουν πως το έκανα για αντιπολιτευτικούς λόγους… Αυτό που έχω να τους πω είναι πως σε τέτοια ζητήματα ΖΩΗΣ δεν χωράει πολιτική… μόνο ανθρωπιά κ φιλότιμο..τα υπόλοιπα είναι περιττά…
Ερ.: Ποιο σχόλιο σε ενόχλησε περισσότερο;
Απ.: Όλα τα σχόλια είναι δεκτά, και τα καλόβουλα και τα κακοπροαίρετα … από όλα κάτι παίρνεις … Κάνοντας λίγο πλάκα δεν σου κρύβω πως με έβαλε σε έντονες σκέψεις το σχόλιο κάποιου ότι «τρώω όλο το φαί μου» παρόλα αυτά όμως, ακόμα και αυτό με ενεργοποίησε … με έβαλε στην διαδικασία να σκεφτώ πως όντως πρέπει να χάσω κάποια κιλά … Άρα δεν έχω παρά να τον ευχαριστήσω …
Σοβαρά όμως τώρα, είναι κρίμα να γίνεται μια τόσο όμορφη προσπάθεια και τα σχόλια να είναι προσωπικά ή να αφορούν άλλα θέματα.
Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τέτοιος πόλεμος για μια προσπάθεια που δεν έχει ολοκληρωθεί .. Θα καταλάβαινα την κριτική αν έβλεπαν την ταινία και δεν τους άρεζε… Αν θεωρούσαν πως παρέκλινε του σκοπού της .. Όμως τώρα ;
Η αίσθηση που μου άφησε το όλο θέμα είναι μια θλίψη και μια απορία… μια απογοήτευση… Αυτοί είμαστε οι Αλεξανδρινοί; Έτσι σκεφτόμαστε; Δεν μας νοιάζει πραγματικά τίποτα άλλο πέρα από το να κάνουμε κουτσομπολιό και άνευ ουσίας κριτική;
Ζω σε αυτήν την πόλη σχεδόν από την μέρα που γεννήθηκα.. την αγαπώ κ δύσκολα θα την άφηνα..με έκανε αυτό που είμαι σήμερα… οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφομαι πραγματικά είναι όλοι τους ξεχωριστοί κ μου δίνουν να καταλάβω γιατί πρέπει να μένω εδώ κ όχι κάπου άλλου.
Το ότι πάντα θα υπάρχει μια μερίδα ανώνυμων που θα προσπαθούν να μειώσουν το, όποιο, έργο του οποιοδήποτε το γνωρίζουμε όλοι μας.. Αυτοί, τουλάχιστον έμενα, μόνο να με πεισμώσουν μπορούν για να γίνω ακόμη καλύτερος. Το να διαφωνεί κάποιος μαζί μου, για μένα είναι θεμιτό. Δεν γίνεται να υπάρχει πάντα ταύτιση απόψεων .. Τις δικές μου ποτέ δεν τις έκρυψα και πάντα τοποθετούμαι δημοσίως ..έτσι έχω μάθει….Να εκτίθεμαι για τα πιστεύω μου κ τις αρχές μου.
Με όλη την καλή διάθεση που έχω θα παρότρυνα όλους αυτούς τους ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ να έρθουν να πιούμε μια μέρα ένα καφέ να τα πούμε.. Πιστεύω πως από την συζήτηση στο τέλος θα βγούμε όλοι κερδισμένοι…
Είναι πολύ άσχημο να μένουμε απλά σε μια άνευ ουσίας κριτική για ότι γίνεται μέσα στην πόλη μας, χωρίς εμείς οι ίδιοι να κάνουμε κάτι… Θα τους καλούσα λοιπόν όλους αυτούς που κρίνουν εκ του ασφαλούς να σκεφτούν τι περνάνε αυτοί οι άνθρωποι καθημερινά, τι ρατσισμό λαμβάνουν μέσα από την κοινωνία…
Την επομένη φορά που κάποιοι θα θελήσουν να τους κρίνουν λέγοντας πως λειτουργούν έχοντας στο μυαλό τους την πολιτική, θα τους πρότεινα να μπουν στην θέση τους για λίγο, να κάτσουν σε ένα αναπηρικό καροτσάκι και να πάνε μια βόλτα στην πόλη μας. Είμαι σίγουρος πως θα αλλάξει η οπτική τους γωνία.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω δημόσια την Ομάδα δράσης και ιδιαίτερα την ομάδα αναπήρων του δήμου μας γιατί πήρα ακόμη ένα μάθημα ΖΩΗΣ. Μου έδειξαν γιατί πρέπει να εκτιμώ την κάθε μου μέρα όλο κ περισσότερο.
Αφήστε μια απάντηση