Νέο άρθρο του Ευθύμιου Σιδηρόπουλου
Η εκπαίδευση των οδηγών στην Ελλάδα είναι πολύ ελλιπής. Έτσι στην ανεπάρκεια του οδικού δικτύου, στην μη εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα Οδική Κυκλοφορίας σε μεγάλο ποσοστό, στις ιδιομορφίες του χαρακτήρα του Έλληνα, προστίθεται και η κακή εκπαίδευση που συμβάλει αποφασιστικά αλλά αρνητικά στην πρόληψη των ατυχημάτων.
Αυτό βεβαίως ως γενική επισήμανση το αναφέρω και θα προχωρήσω σε μία αναφορά για τη Ζώνη και το κράνος ασφαλείας, ως ουσιαστικά μέτρα για αποτελεσματική μείωση νεκρών και τραυματιών από τροχαία ατυχήματα.
Οι ζώνες ασφαλείας είναι σήμερα το πιο ουσιαστικό μέσο παθητικής ασφάλειας, δηλαδή μείωσης ή αποσόβησης των συνεπειών του ατυχήματος για τους επιβαίνοντες σε αυτοκίνητα. Όλες οι μέχρι σήμερα στατιστικές επιβεβαιώνουν τη μεγάλη αξία της ζώνης σε πολλές χώρες. Η μείωση δεν είναι ευκαταφρόνητη.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι οι σοβαροί τραυματισμοί που διαπιστώνονται στα νοσοκομεία σε άτομα που φορούσαν ζώνη, οφείλονται στο γεγονός ότι επιβιώνουν άτομα από πολύ βαριά ατυχήματα με πολύ βαριές κακώσεις, που χωρίς ζώνη θα μεταφερόντουσαν απ ευθείας στο νεκροτομείο.
Ιατρικοί λόγοι για τους οποίους δεν επιτρέπεται η εφαρμογή της ζώνης σε ορισμένα άτομα δεν έχουν τεκμηριωθεί, με εξαίρεση το βηματοδότη καρδιάς, όπου μερικοί συνιστούν σε αυτό το σημείο της ζώνης ένα μικρό <<μαξιλαράκι>> από αφρολέξ με κενό στην περιοχή του βηματοδότη. Αυτό φυσικά μόνο σε περίπτωση που ο φέρων τον βηματοδότη είναι ο οδηγός, διότι στον συνοδηγό η ζώνη έρχεται από δεξιά. Για τον ίδιο λόγο στα πίσω καθίσματα αυτά τα άτομα πρέπει να κάθονται δεξιά.
Ιδιαίτερα τα ηλικιωμένα άτομα χρειάζονται οπωσδήποτε, κάθε φορά που μεταφέρονται με αυτοκίνητο (και ταξί) ζώνη ασφαλείας, διότι σε αυτές τις περιπτώσεις και ένα απότομο φρενάρισμα μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα: το ηλικιωμένο άτομο δεν μπορεί να συγκρατηθεί και πέφτει με ορμή στο μπροστινό κάθισμα ή στο παρμπρίζ !
Πρέπει επίσης να γίνει γνωστό ότι οι ζώνες αχρηστεύονται και πρέπει να αλλάζονται σε περίπτωση ατυχήματος, διότι χάνουν το μικρό ποσοστό πλαστικότητας που από κατασκευής και σκόπιμα έχουν και επιπλέον δεν μπορεί να εγγυηθεί κανείς πια την αντοχή τους .
Για τα παιδιά σε βασικές γραμμές, η ζώνη προσαρμόζεται στο μέγεθος του παιδιού. Μικρά παιδιά, χρειάζονται ειδικά καθίσματα που βοηθούν το παιδί να προσαρμοσθεί στα μεγέθη της κανονικής ζώνης ασφαλείας του αυτοκινήτου για να στηριχτούν αυτά.
Κατά τη γνώμη μου η καλύτερη θέση είναι στα πίσω καθίσματα και να προσέχετε η ζώνη δεν πρέπει να περνά από τον λαιμό του παιδιού. Το στήριγμα της κεφαλής ενσωματωμένο στην πλάτη των καθισμάτων αποτελεί επίσης ουσιώδες εξάρτημα παθητικής ασφάλειας: προστατεύει, μετά το ατύχημα, από σοβαρούς τραυματισμούς την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Δεν πρέπει το ύψος του να ρυθμίζεται στον αυχένα αλλά στο ύψος του κρανίου. Τα κράνη για τους μοτοσικλετιστές και τελευταία και για τους ποδηλάτες είναι, όπως και η ζώνη, αποφασιστικός παράγοντας προστασίας.
Όπου εφαρμόστηκε με συνέπεια μείωσε θανάτους και σοβαρούς τραυματισμούς. Σε θερμά κλίματα όπως το δικό μας, οι δικυκλιστές παραπονούνται για τη ζέστη, όμως το κράνος μπορεί να προστατεύει το κεφάλι και από ζέστη εάν έχει το κατάλληλο χρώμα (λευκό). Φυσικά συζητάμε για κράνη κατασκευασμένα με διεθνείς προδιαγραφές και πιστοποιητικά.
Να σημειώσουμε ακόμα ότι, το κράνος έχει ημερομηνία λήξης αντοχής του και επίσης ότι πρέπει να προστατεύεται από πτώσεις και χημικές ουσίες (βενζίνη, πετρέλαιο, λάδια κ.λ.π.).
Τέλος να εστιάσουμε πριν κλείσω σε κάποια επιμέρους θέματα, όπως:
Είναι μεγάλη πλάνη ότι η ζώνη δεν χρειάζεται μέσα στην πόλη ή σε μικρές ταχύτητες. Τα περισσότερα βαριά ατυχήματα γίνονται στις πόλεις και με μέτριες ταχύτητες. Ας αναλογιστεί κανείς ότι μία σύγκρουση με σταθερό εμπόδιο και με ταχύτητα <<μόλις>> 50 χιλ./ώρα, ισοδυναμεί με πτώση του αυτοκινήτου από ύψος 10 μέτρων , δηλαδή από τέταρτο όροφο πολυκατοικίας !!!
Οι ζώνες επίσης σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να σπάσουν, οι παράγοντες που συμβάλλουν: η μεγάλη ηλικία ζώνης, συχνά <<μαγκώματα>> στην πόρτα, κακή τοποθέτηση (στριμμένη).
Η οδήγηση λοιπόν δεν είναι απλή, εύκολη και ακίνδυνη υπόθεση, η χρησιμότητα της ζώνης και του κράνους όπως λένε οι στατιστικές και ο κοινός νους είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη.
Μην περιμένετε τα πρόστιμα της τροχαίας, σκεφτείτε καλά όσοι έχετε μυαλό και κάντε την κίνηση: <<Δεθείτε με τη ζωή>>.
Νοοτροπίες του παρελθόντος να τις ξεπεράσετε, τα παιδιά πάντα πίσω στα καθισματάκια τους ή δεμένα με τις ζώνες, γιατί τα παιδιά, ειδικά αυτά, δεν φταίνε σε τίποτα. Η ζωή των παιδιών μας, της οικογένειάς μας και η δική μας αξίζουν πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο .
Ευθύμιος Α. ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Αξιωματικός ΕΛ. ΑΣ.
Αφήστε μια απάντηση