Σήμερα το βράδυ στρέψτε το βλέμμα σας στον ουρανό, όλο και κάποιο αστέρι θα δείτε να πέφτει! Οι Περσείδες θεωρούνται μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι κατ’ εξοχήν γρήγορα και φωτεινά!
Τα πεφταστέρια «στολίζουν» κι αυτό το καλοκαίρι το νυχτερινό ουρανό, αν και λιγότερο εντυπωσιακά, καθώς η αυγουστιάτικη βροχή διαττόντων πραγματοποιείται στη σκιά της υπέρλαμπρης Πανσελήνου.
Το φαινόμενο θα κορυφωθεί τη νύχτα της 12ης Αυγούστου και όπως εξήγησε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Μάνος Καρδάσης, από το σύλλογο ερασιτεχνικής αστρονομίας, όσοι θέλουν να το παρατηρήσουν πιο εύκολα, μπορούν να ξενυχτήσουν και να στρέψουν το βλέμμα τους στον ουρανό από τις 10 το βράδυ της 12ης Αυγούστου, έως τα ξημερώματα της 13ης Αυγούστου. Το αστρονομικό φαινόμενο μπορεί να φτάσει έως τα 100 μετέωρα ανά ώρα.
Σύμφωνα με τον κ. Καρδάση, ταυτόχρονα με τις Περσείδες αυτή την περίοδο υπάρχουν ενεργές και άλλες διαττοντικές βροχές, που είναι όμως ασθενέστερες από τις Περσείδες.
Οι Περσείδες θεωρούνται μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι κατ’ εξοχήν γρήγορα και φωτεινά, συχνά με μακριές πύρινες «ουρές». Μια ανάλυση της NASA για τα έτη 2008 – 2013 δείχνει πως οι Περσείδες παράγουν περισσότερα φωτεινά μετέωρα από κάθε άλλη βροχή διαττόντων. Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο μόνο, μολονότι αρχικά φαίνονταν να προέρχονται από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν το όνομά τους.
Τα συγκεκριμένα μετέωρα αρχίζουν σε αραιή μορφή να πέφτουν κάποια στιγμή τον Ιούλιο, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν σχεδόν έως το τέλος του Αυγούστου. Όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.
Οι Περσείδες προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης -ο οποίος διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου 26 χιλιομέτρων και για τελευταία φορά εισήλθε στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος τον Δεκέμβριο του 1992- χρειάζεται περίπου 130 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο.
Τα μετέωρα, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση, αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.
seleo.gr
Αφήστε μια απάντηση