Οι διαχρονικές πολιτικές των κυβερνήσεων ,από τον Νοέμβριο του ΄73 μέχρι και σήμερα, είναι εκείνες που έχουν οδηγήσει γενιές νέων, μαθητών, σπουδαστών και φοιτητών σε μια κατάσταση απελπισίας και στέρησης ελπίδας για το μέλλον.
Στρατιές ανέργων νέων, στρατιές πτυχιούχων που είναι αναγκασμένοι να ξενιτεύονται, γιατί η χώρα τους τους γύρισε την πλάτη, στρατιές μαθητών που είναι αναγκασμένοι να δέχονται τις «πολιτικές» σφραγίδες των υπουργών Παιδείας με τις συχνές αλλαγές των εξεταστικών συστημάτων, έπαψαν πλέον να οραματίζονται, αλλά δεν παύουν να αγωνιούν για το μέλλον.
Και αυτό γιατί, αν κάποτε κινδύνευε η Δημοκρατία –Ελευθερία, σήμερα κινδυνεύει και η Δημοκρατία της σκέψης, της ελεύθερης σκέψης , αυτής που μπορεί να δημιουργεί. Με αυτήν την ελεύθερη σκέψη, οι δρόμοι των αγώνων αυτής της γενιάς και με οδηγό και οδοιπόρο το διαχρονικό μήνυμα της γενιάς του Πολυτεχνείου, μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο και εμπόδιο στις τόσες στερήσεις, που δυστυχώς δεν έχουν τελειωμό.
Και όσο υπάρχουν ετεροκαθοριζόμενες πολιτικές και πολιτικοί ανήμποροι να τις αρνηθούν, τόσο οι αγώνες θα διατρανώνονται και θα δίνουν τη δική τους χροιά, μπροστά στην άβυσσο της καθημερινής πραγματικότητας .
Ο Αντιδήμαρχος
Χαλκίδης Ισάακ
Αφήστε μια απάντηση