Δεν μπορώ να ξεχάσω, δεν γίνεται. Το είδα να συμβαίνει μπροστά μου, στην οθόνη της τηλεόρασης, ανήμερα του Πάσχα. Πρωτομαγιά του 1994 στην Imola, στη στροφή Tamburello.
Ίσως η πιο διάσημη στροφή ever, ακόμα και από…
την Eau Rouge του Spa. Ήταν το ίνδαλμα, ο θεός μου, αυτός που χάζευα με τις ώρες στο χαζοκούτι, που θαύμαζα, που έψαχνα μανιωδώς να βρω αφίσα για να κρεμάσω σε κάποιο σημείο στο δωμάτιό μου κι ας φώναζε η μητέρα μου που σημάδευα τους τοίχους και τις ντουλάπες.
Τελικά κανείς δεν είναι αθάνατος. Το ήξερα, αλλά πίστευα μέσα μου ότι κάποιοι άνθρωποι είναι ευλογημένοι, δεν ανήκουν στη συνομοταξία των κοινών θνητών.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ εκείνη την Πρωτομαγιά του ’94. Και όσο ζω δεν θα την ξεχάσω ποτέ, όπως δεν θα ξεχάσω ποτέ και κάποιες ατάκες σου…
«Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης».
«Οι αγώνες, ο ανταγωνισμός είναι στο αίμα μου. Είναι μέρος του εαυτού μου, της ζωής μου. Αυτό έκανα σε όλη μου τη ζωή».
«Το σημαντικότερο είναι να είσαι ο εαυτός σου και να μην αφήνεις κανένα να σε βγάλει από την πορεία σου. Είναι σημαντικό να μαθαίνεις από τα λάθη σου και να βελτιώνεσαι».
«Αν έφτασα εκεί που έφτασα, ήταν γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία στη ζωή να μεγαλώσω σωστά».
«Είμαστε φτιαγμένοι από συναισθήματα, ουσιαστικά όλοι αυτά αναζητούμε το ζήτημα είναι να βρεις τρόπο να τα βιώσεις. Υπάρχουν πολλοί τρόπο να τα βιώσεις. Ίσως ένα συγκεκριμένο πράγμα που σου προσφέρει η F1».
«Ήμουν ήδη στην pole, ένα (1) δευτερόλεπτο ταχύτερος από τους άλλους, αλλά συνέχιζα. Ξαφνικά, ήμουν σχεδόν δύο (2) δευτερόλεπτα, συμπεριλαμβανομένου του ομόσταβλού μου, που έτρεχε με το ίδιο μονοθέσιο. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν οδηγούσα πλέον συνειδητά. Οδηγούσα με κάτι σαν ένστικτο αλλά βρισκόμουν σε μια διαφορετική διάσταση. Ήταν σαν να βρίσκομαι σε ένα τούνελ. Όλο το σιρκουί ήταν ένα τούνελ. Συνέχιζα να πηγαίνω όλο και πιο γρήγορα. Ήμουν πολύ πάνω από το όριο αλλά μπορούσα να βρω κι άλλο. Τότε σαν να ξύπνησα και συνειδητοποίησα ότι ήμουν σε μια διαφορετική ατμόσφαιρα. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να επιβραδύνω και να επιστρέψω στα pit. Αυτό δεν με τρόμαξε, παρόλο που ήμουν πολύ μακριά από τη συνειδητή μου αντίληψη. Πήγα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου απλά δεν είχα όρεξη να οδηγήσω άλλο».
«To να είσαι 2ος, είσαι ο 1ος από εκείνους που έχασαν».
«Περίεργη υπόθεση τα χρήματα. Οι άνθρωποι που δεν τα έχουν τα θέλουν πάρα πολύ. Οι άνθρωποι που τα έχουν είναι γεμάτοι προβλήματα».
«Η νίκη είναι σαν φάρμακο και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα έρθω 2ος ή 3ος».
«Οι αγώνες και ο ανταγωνισμός είναι στο αίμα μου. Είναι όλη μου η ζωή. Αυτό θα το κάνω όλη μου τη ζωή και θα είναι πάνω από όλα τα άλλα».
«Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ασήμαντα ατυχήματα σε αυτό το σπορ».
«Φυσικά και σκέφτομαι τι θα γίνει όταν σταματήσω να κερδίζω. Αλλά εμένα μου αρέσει να κερδίζω».
«Αν έχεις βάλει ένα στόχο στη ζωή σου, δεν παίζει ρόλο αν είσαι φτωχός ή πλούσιος. Αν δουλεύεις σκληρά και πιστεύεις στο Θεό τότε θα πετύχεις στη ζωή σου».
«Το ξέρω ότι είναι αδύνατο να κερδίζεις συνεχώς. Ελπίζω ότι η ήττα δεν θα έρθει στον ερχόμενο αγώνα».
«Κάθε οδηγός πρέπει να βελτιώνεται. Όλοι έχουν ένα όριο. Εμένα το όριο μου είναι λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους πιλότους».
«Ψάχνω πάντα να βρω κάτι παραπάνω από τον εαυτό μου. Θέλω πάντα να κάνω το επόμενο βήμα προσπαθώντας να βελτιωθώ και να πάω σε έναν άλλο κόσμο, διαφορετικό. Έναν κόσμο που δεν ήμουν πριν».
«Δεν έχω είδωλα. Εκτιμώ τη δουλειά, την αφοσίωση και την ικανότητα».
«Ο κίνδυνος είναι μια συναρπαστική αίσθηση. Η πρόκληση είναι να βρεις νέου κινδύνους».
«Όταν μπαίνεις στο μονοθέσιο και τρέχεις για τη νίκη, η 2η ή η 3η θέση δεν είναι αρκετές».
«Οι αγώνες, ο ανταγωνισμός είναι στο αίμα μου. Είναι μέρος μου, κομμάτι της ζωής μου».
«Πιστεύω ότι αυτή η σεζόν (1994) θα είναι μια χρονιά με πολλά ατυχήματα και θα ρισκάρω λέγοντας ότι θα είμαστε τυχεροί αν δεν συμβεί κάτι πολύ σοβαρό».
«Αν έχεις το Θεό μαζί σου, όλα είναι εντάξει».
«Ποτέ δεν θα μάθετε τα συναισθήματα ενός πιλότου όταν νικάει έναν αγώνα. Το κράνος κρύβει συναισθήματα που δεν μπορείτε να κατανοήσετε».
«Δεν είμαι σχεδιασμένος για να έρχομαι 2ος ή 3ος. Είμαι σχεδιασμένος να νικάω».
«Το μεγαλύτερό μου λάθος; Αυτό που δεν έγινε ακόμα».
«Γυναίκες – πάντα σε μπελάδες μαζί τους, αλλά δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτές».
Μένιος Κάτης
dou.gr
Αφήστε μια απάντηση