Δεν ξέρουμε πώς αλλάζει ο κόσμος, αλλά ξέρουμε πώς χειροτερεύει. Δεν ξέρουμε πώς αναμορφώνεται μια κοινωνία, αλλά ξέρουμε πώς μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα λίγο καλύτερα. Στη μικρή ζωή μας, για τα μικρά είμαστε υπεύθυνοι και υπόλογοι – τα μεγάλα μας ξεπερνούν…
Γυρίζοντας στους δρόμους του χωριού σήμερα το πρωί, η εικόνα που αντίκριζε κάποιος ήταν αποκαρδιωτική. Γεμάτοι κάδοι απορριμάτων…στοίβες σκουπιδιών γύρω από τους κάδους… σε συγκεκριμένα σημεία τα απορρίμματα σκορπισμένα στο δρόμο…δυσοσμία, εστίες μόλυνσης και αρνητική εντύπωση.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η καθαρή εικόνα ενός χωριού, είναι υπόθεση μόνο των δημοτικών υπηρεσιών.
Εμείς πιστεύουμε ότι η καθαρή εικόνα ενός χωριού, είναι και υπόθεση των ίδιων των κατοίκων του.
Πρέπει να σταθούμε όλοι αυτοκριτικά και να αναλογιστούμε τις προσωπικές μας ευθύνες. Η εύκολη και «βολική» λύση είναι να κάνουμε κριτική προς κάθε κατεύθυνση, μετακυλώντας κάθε φορά την ευθύνη κατά το δοκούν.
Ας αγαπήσουμε περισσότερο το χωριό μας, αλλάζοντας κάποιες από τις συνήθειες μας. Για κάποιον λόγο, που τα λέει όλα, έχουμε τα πιο καθαρά σπίτια και βρόμικους δρόμους-πλατείες- γειτονιές.
Είμαστε υποκριτές τελικά. Όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι. Αν το παραδεχθούμε, ίσως στο μέλλον ”το σώσουμε”. Όχι εμείς, τα παιδιά μας.
Αφήστε μια απάντηση