Γράφει η Ιωάννα Πρέσια
Φοιτήτρια Α.Π.Θ. Δημοσιογραφίας
Είναι από τις φορές που σε πιάνει ένα ρίγος όταν ακούς για την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου του 2004. Σου έρχονται μνήμες από ένα αξέχαστο καλοκαίρι, γεμάτο αγωνία – σασπένς, θέαμα, πολλά γκολ και φυσικά νίκες – προκρίσεις και ξέφρενους πανηγυρισμούς σ΄ όλους τους δρόμους, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας .. ή καλύτερα σε κάθε μέρος του κόσμου όπου υπάρχει το Ελληνικό στοιχείο!
Ένα τέτοιο ρίγος έφερε ξανά στην επιφάνεια χθες Δευτέρα 16.12.2013, 10 χρόνια σχεδόν μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, στο Γήπεδο της Τούμπας, η ομάδα που όλοι λατρέψαμε και μένει με όμορφες και μοναδικές στιγμές στις μνήμες μας, έκανε το δικό της reunion αντιμετωπίζοντας την «χρυσή φουρνιά» της Ρουμανίας του 1994-1998 για έναν ιερό σκοπό, την ενίσχυση της ΕΛΕΠΑΠ!
Οι δύο ομάδες καταχειροκροτήθηκαν από τους φιλάθλους που αψήφισαν το τσουχτερό κρύο και έδωσαν το “παρών”, ενώ οι μνήμες της Πορτογαλίας ζωντάνεψαν δεδομένου ότι οι Έλληνες αγωνίστηκαν με τους ίδιους αριθμούς φανέλας της μυθικής εκείνης διοργάνωσης.
Ο Ζαγοράκης, ο Χαριστέας, ο Νικοπολίδης, ο Σειταρίδης, ο Καψής, ο Μπασινας, ο Λάκης, ο Καφές, ο Βένετίδης, ο Βρύζας, ο Φύσσας, ο Δέλλας, ο Χαλκιάς, ο Κατεργιαννάκης, ο Νικολαϊδης, ο Μπασινάς , ο Τσιάρτας, ο Γκούμας, ο Γιαννακόπουλος, ο Κατσουράνης, ο Νταμπίζας.
Ο Στελέα, ο Πρέντου, ο Ροτάριου, ο Προντάν, ο Πετρέσκου, ο Ραντουτσόϊου, ο Σαμπάου, ο Μπελοντέντιτσι, ο Ποπέσκου, ο Γκαλέα, ο Χάτζι, ο Βλαντόϊου, ο Μπράτου..ήταν οι πρωταγωνιστές της αναμέτρησης, όπου έβαλαν και πάλι τα ποδοσφαιρικά τους και θύμισαν σε όλους, κάποιες από εκείνες τις «μαγικές» στιγμές του ποδοσφαίρου.
Τα βλέμματα όμως και των 8.000 θεατών που βρίσκονταν στις κερκίδες της Τούμπας συγκέντρωσαν, για την φιλοξενούμενη ομάδα οι δύο «μάγοι», που παρά τα χρόνια, ακόμα… μιλούν στην μπάλα. Φυσικά, μιλάμε για τον τεράστιο Χάτζι, ο αποκαλούμενος και “Μαραντόνα των Βαλκανίων” ο οποίος παρά τα περιττά κιλά του έδειξε κάποια ψήγματα της μεγάλης του κλάσης, εντυπωσιάζοντας με τις εκπληκτικές ενέργειες που έκανε όσο είχε ακόμα δυνάμεις, και τον Μπελοντέντνιτσι, που έχει κερδίσει δυο Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης με δυο διαφορετικές ομάδες, την Παρτιζάν και την Στεάουα Βουκουρεστίου.
Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ και στην την δική μας σαφώς πιο νεαρή, Εθνική Ομάδα που ως προς το αγωνιστικό κομμάτι, ήταν καλύτερη. Την παράσταση όμως έκλεψαν οι Σεϊταρίδης, Χαριστέας, Μπασινάς και ο δικός μας Τσιάρτας, ο οποίος ήταν μία ομάδα μόνος του για την Ελλάδα, τροφοδότησε αρκετές φορές τους συμπαίκτες του, με τον όπως και τότε, έτσι και τώρα- Χαριστέα να είναι αυτός που το… εκμεταλλεύτηκε και κατάφερε να σκοράρει στο 39′.
9 χρόνια από τότε απέδειξε περίτρανα πως δεν έχει ξεχάσει την τέχνη του σκοραρίσματος!!
Μάλιστα, οι προαναφερθέντες αγωνίστηκαν σε όλο το 90λεπτο, με καλές αγωνιστικές επιλογές, στο παιχνίδι τους.
Έκπληξη αλλά και απορία προκάλεσε, στους πιο παρατηρητικούς φιλάθλους, το γεγονός πως 2 παίκτες της Εθνικής μας είχαν τον ίδιο αριθμό στην φανέλα τους. Αναφέρομαι φυσικά στον Μιχάλη Καψή και Παντελή Καφέ οι οποίοι αγωνίστηκαν στο δεύτερο ημίχρονο και οι φανέλες τους έγραφαν τον αριθμό 16 ! Πάντως το 2004 την φανέλα με τον αριθμό 16 την είχε ο Παντελής Καφές και ο Μιχάλης Καψής το αριθμό 18…
Στην διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου ο τεχνικός των Ρουμάνων Ανχελ Ιορντανέσκου προχώρησε σε πλήθος αλλαγών, και μεταξύ αυτών που πέρασαν στο παιχνίδι ήταν και ο σκόρερ Μπράτου, όπου διαμόρφωσε και το τελικό σκορ μετά από εκπληκτικό συνδυασμό των συμπαικτών του, στο 88 λεπτό, με τον Ρουμάνο όμως να είναι σε θέση οφσάιντ. Αλλά αυτό δεν έχει και πολύ σημασία τώρα πια ..
Έτσι ο βαθμολογικός πίνακας πάγωσε στο Ελλάδα – Ρουμανία 1- 1 !
Τον αγώνα διαιτήτευσε ο Κερκυραίος κ. Κάκος, ο οποίος μετά το πέρας των 90 λεπτών και χωρίς ο βοηθός να σηκώσει τον πίνακα για καθυστερήσεις, κράτησε για 5 λεπτά ακόμα την αγωνία των θεατών στα ύψη , μιας και η Εθνική μας γινόταν όλο και πιο επιθετική προσπαθώντας να τρυπώσει στην άμυνα των αντιπάλων διεκδικώντας ακόμα ένα γκολ! Μέτα από 3 χαμένες αλλά δυνατές φάσεις σφύριξε την λήξη του αγώνα και έστειλε τις δυο ομάδες στα αποδυτήρια.
Μεγάλος απών της διοργάνωσης ήταν ο Ότο Ρεχάγκελ, ο οποίος δεν μπόρεσε να ταξιδέψει μέχρι την Θεσσαλονίκη λόγω υποχρεώσεων, ωστόσο τα παιδιά του δεν το απογοήτευσαν ακόμα κι αν επρόκειτο για μια φιλική αναμέτρηση.
Μετά το τέλος του παιχνιδιού ο Βασίλης Τσιάρτας δήλωσε:
«Ελπίζω ο κόσμος να το χάρηκε, παλέψαμε όσο μπορούσαμε να παίξουμε καλά και μακάρι να γίνονται πιο συχνά τέτοιες ενέργειες. Ευχαριστούμε όσους ήρθαν στο γήπεδο ή είδαν το παιχνίδι στην τηλεόραση. Ο σκοπός είναι ιερός και ελπίζω να γίνει σύντομα κάτι παρόμοιο».
Από την πλευρά της Ρουμανίας μίλησε ο μεγάλος θρύλος του Ρουμανικού ποδοσφαίρου, Χάτζι, «Ήταν ένα πολύ ευχάριστο παιχνίδι, κόντρα σε μία πιο νέα ομάδα. Πιστεύω πως την παράσταση την έκλεψε ο κόσμος. Ήταν ένα φιλικό, ο σκοπός ήταν ιερός και αυτό που μετράει είναι ότι βοηθήσαμε όσο μπορούσαμε τα παιδιά που το έχουν ανάγκη». Για την προσωπική του εμφάνιση και τις περίτεχνες ενέργειες που έκανε τόνισε: «Πλέον δεν έχω δυνάμεις, αλλά το ταλέντο το χρωστάω στην μητέρα μου».
Εγώ το μόνο σχόλιο που μπορώ να πω είναι: ΝΑ ΣΤΕ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ !
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ! ΚΑΙ .. ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ !!!
Αφήστε μια απάντηση