Ενα νεαρό ζευγάρι κάθεται στο πάρκο και συζητάει.
– Κώστα, λέει η γυναίκα, πες μου, τα μάτια μου δε λάμπουν σαν αστέρια;
– Ναι, απαντά εκείνος.
– Και τα δόντια μου δεν αστράφτουν σαν μαργαριτάρια;
– Ναι, απαντά.
– Και τα μαλλιά μου δεν είναι καθαρό χρυσάφι μέσα στο φως του ήλιου;
– Ναι, απαντά και πάλι αυτός.
– Ω! Κώστα, μόνο εσύ ξέρεις να λες τόσο ποιητικά λόγια!
kokoras
Αφήστε μια απάντηση