Τον περίμενα απόμακρο, τον φανταζόμουν απρόσιτο, σ’ έναν δικό του κόσμο, κι είχα συνεχώς ζυγισμένη τη σκέψη πώς ακριβώς να μοιραστώ τις αγωνίες μου μαζί του. Τι λάθος! Ήταν ακριβώς το αντίθετο, σε αυτή την πρώτη μεταξύ μας συνομιλία. Προσηνής, εύστοχος, πολίτης του Κόσμου, ανθρώπινος. Μιλά για την Α.Ο.Ζ. και το εισπράττεις μια κι έξω, πως σοβαρολογεί εθνικά, πως το επίκεντρο είναι εδώ και… το timing είναι Τώρα.
Με γνώσεις που τρομάζουν, με διαύγεια που τη μοιράζεται, με αισιοδοξία που αιτιολογείται. Επιτέλους είπα, ένας άνθρωπος που νικά τις αμφιβολίες και πρακτικά επιλύει τα αινίγματα που μας πλάκωσαν. Με το ελληνόψυχο θάρρος να ευθυγραμμίζει στον ιστορικό ρου τις έννοιες (ναι, έννοιες, ξέρω τι λέω) Μαραθώνας, Θερμοπύλες, Καστελλόριζο.
Για όσους τυχόν δεν τον γνωρίζουν ο μαθηματικός και συγγραφέας και ποιητής και γεωστρατηγικός αναλυτής (και βάλε…) Νίκος Λυγερός αξίζει να τον ψάξετε στο διαδίκτυο, δεν τολμώ καν να δώσω περισσότερα στοιχεία της πνευματικότητάς του. Τώρα στα δύσκολα η χώρα χρειάζεται φωτισμένα μυαλά, πατριωτικούς συλλογισμούς, συνδυασμούς γνώσης, πίστης και αποφασιστικότητας. Εξάλλου, κατά τα λεγόμενά του, “…βρισκόμαστε ακόμη στο χώρο του αόρατου, κι εκεί μόνον η στρατηγική βλέπει.”
Βέροια, 1-12-2012 Κ. Γιοβανόπουλος
Αφήστε μια απάντηση