Στην Ελλάδα των Μνημονίων, μία πρώην ιερόδουλη και νυν ιδιοκτήτρια οίκων ανοχής στην περιοχή της Λάρισας, “σώζει” ποδοσφαιρικές ομάδες και σχολεία, με την μορφή της χορηγίας.Έτσι τιτλοφορείται το ειδικό δημοσίευμα – αφιέρωμα των New York Times, αναφερόμενο στη γνωστή ιστορία της κυρίας Σούλας Αλευρίδου, ιδιοκτήτριας δύο οίκων ανοχής στη Λάρισα, η οποία…
στήριξε οικονομικά την τοπική ερασιτεχνική ομάδα “Βουκεφάλας”.
Τη στήριξή της προς την ομάδα η ίδια τη θεωρεί απολύτως φυσιολογική, ένδειξη πατριωτικής σύμπνοιας, ειδικά σε μία εποχή όπου παράπλευρες δραστηριότητες όπως το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο “βουλιάζουν” και εξαφανίζονται, εξαιτίας της γενικότερης κρίσης.
Στο αφιέρωμα, η δημοσιογράφος συνομιλεί με τον παλιό πρόεδρο της ομάδας, ο οποίος αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα λόγω οικονομικού αδιεξόδου. “Για να στηρίξεις μία ομάδα πρέπει να δίνει κάθε χρόνο περίπου 12.000 ευρώ. Και αυτά τα λεφτά πλέον δεν υπάρχουν”, τονίζει.
Όπως μαρτυρούν οι ίδιοι οι παίκτες της ερασιτεχνικής ομάδας, “δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς. Δεν είναι κακό που χορηγός είναι ένας οίκος ανοχής”, αναφέρουν, ενώ ο πρώην πρόεδρος υπογραμμίζει ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο βασικός χορηγός είναι στοιχηματική εταιρία. “Είναι καλύτερος ο τζόγος από το σεξ;”, καταλήγει.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει το δημοσίευμα των Times, οι τοπικοί άρχοντες της κάποτε πλούσιας αγροτικής περιοχής δεν θέλησαν να την ευχαριστήσουν, καθώς έδειξαν να δυσαρεστούνται με τις ροζ εμφανίσεις της ομάδας, οι οποίες φέρουν πάνω τους διαφημίσεις των δύο οίκων ανοχής.
Πικραμένη όμως δηλώνει στο ρεπορτάζ η κυρία Σούλα και λόγω του ότι σχολείο στην περιοχή επέστρεψε την επιταγή που έστειλε η ίδια, προκειμένου το σχολείο να μπορέσει να αγοράσει καινούργιο εκτυπωτή. “Όταν χάνω τα παιδιά, στεναχωριέμαι”.
seleo.gr
Αφήστε μια απάντηση