Γεια σας, γεια σας φίλοι μου!
Η Μαμά Βέτα και πάλι κοντά σας, ύστερα από κάμποσες μέρες, θα έλεγα, διακοπών.
Γυρίσατε;
Γλυκά το λέω και ναζιάρικα, καλέ.
Όπως το λέει και η «Δεσποινίς Διευθυντής», η αείμνηστη Τζένη Καρέζη στον Αλέκο Αλεξανδράκη.
Αν δεν γυρίσατε, καλά κάνετε και συνεχίζετε τις διακοπές και την ξεκούραση.
Αν πάλι γυρίσατε…
Καλό Φθινόπωρο να έχουμε, βρε.
Καλή Σεζόν και στο Αλεξάνδρεια-Γιδάς, στον Τάσο Ντομουχτσή και σε όλα τα παιδιά της Διαδικτυακής Πύλης, που δίνουν τα πάντα για να έχουμε όλοι μας έγκυρη και έγκαιρη Ενημέρωση.
Και…
Καλή Σχολική Χρονιά σε όλα τα παιδιά…
Καλή Δύναμη σε όλους τους Εκπαιδευτικούς…
Καλό Κουράγιο σε όλους τους γονείς.
Έτσι!
Ανοίγουν τα σχολεία, αντίο τεμπελιά
Σε λίγο στα θρανία θα πιάσουμε δουλειά…
…που έλεγε και η Ρένα Παγκράτη.
Πάλι καλά, δηλαδή, που πιάνουμε και κάπου δουλειά.
Στα θρανία.
Μόνο εκεί.
Και μόνο και μέχρι την τρίτη Λυκείου.
Άντε να συνεχιστεί ο «φόρτος εργασίας» και σε κανένα Πανεπιστήμιο, ΙΕΚ, ΤΕΙ, ή οποιαδήποτε άλλη Σχολή.
Για μετά από όλα αυτά…χλωμό, μέχρι και αδύνατο.
Θα ρωτάμε τα παιδιά μας «τι θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε;»
Και θα μας απαντούν «εργαζόμενοι»
Γεμίσαμε με πτυχιούχους ντελιβεράδες, μορφωμένους αγρότες, πωλήτριες με Διπλώματα και εργάτες με Masters.
Δεν μπορείτε να πείτε, όμως.
Το επίπεδο των εργαζομένων ανέβηκε κατακόρυφα.
Πήρε, σου λέει ο άλλος, καθαρίστρια, που μιλάει έξι Γλώσσες.
Και καλά έκανε.
Να της ζητήσει ο Ρώσος, που λέει, μια πληροφορία την ώρα που καθαρίζει τις σκάλες και να μην ξέρει να του τη δώσει;
Να την καλημερίσει ο Άγγλος ή ο Ιταλός ή ο Σενεγαλέζος και να μην καταλαβαίνει τι της λέει;
Γίνεται;
Δεν γίνεται.
Είπαμε, Επίπεδο.
Τέλος!
Πρέπει να αναβαθμιστούμε.
Και να γυρίσουμε κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, χωρίς πολλά πολλά.
Να βάλουμε μια σειρά επιτέλους.
Μας φτάνει η αγωνία που περάσαμε τον Αύγουστο.
Τι ποια αγωνία;
Οι βάσεις.
Που να είχαμε και παιδιά απόφοιτους, τι θα γινόταν.
Μας έφαγε η σκασίλα, μας έφαγε.
Θα ανέβουν οι βάσεις;
Και αν ναι, που θα φτάσουν;
Πάνω εκεί στις Πίνδου μας τις κορφές, που θαρρείς τ’ αστέρια φυλούνε,
Κάθε νύχτα χίλιες αγνές μορφές τα πυκνά σκοτάδια θα ερευνούν;
Έπεσαν οι βάσεις;
Κι αν έπεσαν, χτύπησαν;
Πόνεσαν;
Θα περάσει, βρε, άντε.
Και να τα Συγχαρητήρια, να και τα Κεράσματα από τους ευτυχείς επιτυχόντες και τους συγκινημένους γονείς.
Α…Συγχαρητήρια κι από μένα σε όλα τα παιδιά, που κατάφεραν και πέρασαν.
Συγχαρητήρια και στα παιδιά που δεν πέρασαν.
Δεν πειράζει.
Και το εννοώ.
Δεν το λέω για να σας απαλύνω τον πόνο, ούτε και για να σας χρυσώσω το χάπι.
Εσείς ίσως, λέω «ίσως» και το τονίζω, να είστε πιο τυχεροί από τους επιτυχόντες.
Να βρείτε πιο γρήγορα το δρόμο σας και να φτάσετε νωρίτερα εκεί που θέλετε.
Δεν είναι τα Πανεπιστήμια μονόδρομος.
Δεν είναι η συγκεκριμένη επιτυχία και σίγουρη ευτυχία.
Έχει ο Θεός!
Εσείς να είστε καλά και όλα θα γίνουν.
Άσε που και σε καμιά εκατόν πενήντα δύο χρόνια θα καταργηθούν και οι Πανελλήνιες.
Τι;
Δεν το ακούσατε;
Αυτό συζητούσαν όλο το καλοκαίρι, καλέ!
Κυβερνητικοί και μη αυτό τον καημό είχαν.
Ούτε διακοπές της προκοπής δεν μπόρεσαν, οι δόλιοι, να κάνουν.
Τους λυπήθηκε η ψυχή μου!
Ανάσα δεν πήραν.
Ούτε και απόφαση πήραν.
Αλλά κι εσείς δεν τρώγεστε πια.
Τι βιάζεστε;
«Άντρα θέλω, τώρα τον θέλω» είστε.
ΘΑ την πάρουν…λέμε τώρα.
Και όλα θα στρώσουν…πάλι λέμε τώρα.
Δε βαριέσαι…συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
Ας κοιτάξουμε να είμαστε καλά…
Να χαμογελάμε…
Να παίρνουμε και να δίνουμε κουράγιο ο ένας στον άλλο…
Να πάμε να πάρουμε και τα σχολικά, γιατί έφτασαν οι περιβόητες λίστες και «ωχ Παναγιά μου»…
Και όλα καλά, ε;
Όλα καλά!
Αυτή την εβδομάδα σας προτείνω να δείτε την ταινία «Ο Κύκλος των Χαμένων ποιητών» σε σκηνοθεσία Πίτερ Γουίαρ, με τους Ρόμπιν Ουίλιαμς, Ήθαν Χοκ, Ρόμπερτ Σων Λέοναρντ και Τζος Τσάρλς, γιατί η εκπαίδευση πρέπει να έχει και κάτι από την μαγεία της Ποίησης…
Και να διαβάσετε «Το Φθινόπωρο της Μάγισσας» της Καίτης Οικονόμου, γιατί και το Φθινόπωρο έχει κάτι μαγικό!
Φιλιά πολλά μέχρι και την επόμενη φορά!
Κείμενο:
Ελισάβετ Δελιοπούλου
Αφήστε μια απάντηση