ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ posted by

ΙΣΤΟΡΙΟΓΝΩΣΙΑ: Φασίστες, ρατσιστές, εθνικιστές, αμόρφωτοι και πολεμοχαρείς Ημαθιώτες (Μέρος Β΄)

ΙΣΤΟΡΙΟΓΝΩΣΙΑ: Φασίστες, ρατσιστές, εθνικιστές, αμόρφωτοι και πολεμοχαρείς Ημαθιώτες (Μέρος Β΄)

Συνέχεια από το πρώτο μέρος (κλικ ΕΔΩ)

Γράφει ο δάσκαλος

Γρηγόρης Γιοβανόπουλος

Είναι βέβαια γνωστό πως από την περιοχή της Αλώρου καταγόταν ο Πτολεμαίος Αλωρίτης ο οποίος υπήρξε Βασιλιάς του Μακεδονικού κράτους  κατά τα έτη  368 π.Χ.-365 π.Χ.

Επίσης στο βιβλίο «ΙΝΔΙΚΗ» του Αρριανού αναφέρεται ο Πάνταυχος από την Άλωρο ο οποίος διοίκησε μια τριήρη στον κατάπλου του Ινδού και έφτασε στον Ινδικό Ωκεανό.

«Ἀλέξανδρος γάρ, ἐπειδή οἱ παρεσκεύαστο τὸ ναυτικὸν ἐπὶ τοῦ Ὑδάσπεω τῇσιν ὄχθῃσιν……………..τριήραρχοι δὲ αὐτοῖσιν ἐπεστάθησαν ἐκ Μακεδόνων………….. καὶ Πάνταυχος ὁ Νικολάου Ἀλωρίτης»,

Επίσης οι Αιγές το κέντρο εξουσίας του Μακεδονικού Βασιλείου με το εκπληκτικό Παλάτι που στις μέρες μας αναστηλώνεται και αποκαλείται από την μεγάλη μας Αρχαιολόγο  κ. Αγγελική Κοτταρίδη «ο Παρθενώνας της Βόρειας Ελλάδας» ήταν στη σημερινή Βεργίνα Ημαθίας. Όλη η περιοχή διασώζει τις μνήμες από εκείνη την ένδοξη εποχή με αποκορύφωμα την εντυπωσιακή γυναικεία φορεσιά και κυρίως τον κεφαλόδεσμο και την ομοιότητα αυτού με την αρχαία μακεδονική περικεφαλαία.

Στην περιοχή της Ημαθίας κατοικούν  βέβαια και Έλληνες από άλλες περιοχές του Ελληνισμού ( Ήπειρος, Πόντος , Αν. Θράκη , Καππαδοκία, αν Ρωμυλία κ.α) και είναι περήφανοι που ζουν σε ένα μέρος της αρχαίας Μακεδονίας.

Αλλά είναι τόσο ελκυστικά όλα αυτά που υπόσχονται οι (μέχρι χτες) «διεθνείς τοκογλύφοι» και οι «φονιάδες των λαών» που κάνουν τους «κρατικούς αξιωματούχους» να υβρίζουν και να ειρωνεύονται τους πολίτες για τις ευαισθησίες τους;

Τι είναι άραγε αυτά ; Το φημολογούμενο «φαραωνικό» σχέδιο για σύνδεση Δούναβη – Αξιού; Κάποια υπόσχεση για το χρέος την οποία θα εκμεταλλευτεί η Κυβέρνηση προεκλογικά; Φθηνό δανεικό χρήμα από τις «αγορές» ;  ο χρόνος θα το δείξει.

Όλοι αυτοί όμως «περιέργως» στις τοποθετήσεις τους βγάζουν μια αντίληψη αντίθετη με αυτήν της πλειοψηφίας του λαού για όλο αυτό το θέμα που συνοπτικά αποκαλείται «Μακεδονικό».

Από πού άραγε προκύπτουν αυτές οι αντιλήψεις , από πού προέρχεται η άποψη  πως όλοι αυτοί που έχουν διαφορετικές αντιλήψεις , που θεωρούν ότι αυτό το θέμα είναι εθνικό , είναι εθνικιστές , φασίστες πολεμοκάπηλοι, εθνοκάπηλοι;

Ποια κείμενα και ποια επιχειρηματολογία είναι αυτή που ουσιαστικά δικαιώνει  τις απόψεις αυτών  που δημιούργησαν το «Μακεδονικό ζήτημα» ;

Ας δούμε ανατρέχοντας στο παρελθόν  από πού αντλούν τα επιχειρήματά τους οι αυτόκλητοι «κολοσσοί της μόρφωσης» που κουνούν το δάχτυλο σε κάθε έναν διαφωνούντα ονομάζοντάς τον «εθνίκι, φασίστα, ρατσιστή».

Και επειδή το κείμενο ¨τραβάει» πολύ καθώς οι εξελίξεις «τρέχουν» και η συμφωνία έχει πλέον υπογραφεί από τον «ιδιαίτερα χαρούμενο» Υπουργό εξωτερικών θα αναφέρω επιγραμματικά κάποια στοιχεία που αποδεικνύουν «ποιος» είναι ο υποβολέας αυτών των ακραίων χαρακτηρισμών.

Όπως είναι  γνωστό το «Μακεδονικό» προέκυψε ως ένα παρεπόμενο του «Πανσλαβισμού» με τον οποίο πίστευε η   Ρωσία  πως τελικά θα βρει διέξοδο στο αιγαίο και σε τελική ανάλυση θα δώσει (προς [όφελος της βέβαια) τη χαριστική βολή στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Θα ακολουθήσει ο ένοπλος «Μακεδονικός αγώνας που θα αναχαιτίσει τη βουλγαρική απειλή  και το 1908 η επανάσταση των Νεοτούρκων θα δώσει ένα προσωρινό τέλος στον Μακεδονικό αγώνα δίνοντας  φαινομενικά τα ίδια δικαιώματα σε όλους τους πολίτες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Οι βαλκανικοί πόλεμοι θα είναι αυτοί που θα δώσουν λύση στο ζήτημα καθώς η Ελλάδα θα ενσωματώσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορικής Μακεδονίας ενώ θα μείνουν εκτός ελληνικής επικράτειας περιοχές μς αμιγή ελληνικό πληθυσμό (Μοναστήρι, Στρώμνιτσα , Γευγελή, Μπογδάντσα  κ.α). Ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος θα βάλει τέλος στις απέραντες φιλοδοξίες της Βουλγαρίας να ηγεμονεύσει στην περιοχή και στο τέλος του θα αναδείξει το «Βασίλειο των Σέρβων , Κροατών και Σλοβένων» (Γιουγκοσλαβία από το 1929) που θα διαδεχτεί και σε ηγεμονική διάθεση  τη Βουλγαρία. Αλλά όλα θα αλλάξουν όταν τον Οκτώβρη του 1917 θα εκραγεί η επανάσταση των Μπολσεβίκων.

Το Μάρτη του 1919 θα δημιουργηθεί η  Κομιντέρν (Comintern από το Communist International) που έμεινε στην Ιστορία ως  η Τρίτη Διεθνής  με βασικό στόχο την προώθηση της παγκόσμιας επανάστασης των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου. Στην Ελλάδα τον Νοέμβρη του 1918 ιδρύεται το «Σοσιαλιστικόν  Εργατικόν Κόμμα ελλάδος» (ΣΕΚΕ) ενσωματώνοντας την Φεντερασιόν του Αβραάμ  Μπεναρόγια που είχε ήδη ως αίτημα την αυτονομία της Μακεδονίας. Τον Απρίλιο του 1920 γίνεται μέλος της Κομιντέρν και το Δεκέμβριο του 1924 μετονομάζεται σε  Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ).

Τον Ιανουάριο του 1920 ιδρύθηκε η Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία  (ΒΚΟ) , μέλη της οποίας ήταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Βουλγαρίας , της Γιουγκοσλαβίας, της Ρουμανίας  και της Ελλάδας και σκοπός τους ήταν σε σύντομο χρονικό διάστημα να πάρουν την εξουσία και μέσω της δικτατορίας του προλεταριάτου να εγκαθιδρύσουν τη Βαλκανική Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατία. Βεβαίως βασική τους υποχρέωση θα ήταν η παροχή κάθε δυνατής βοήθειας στη Ρωσική Σοβιετική ένωση και η αντίσταση στις δυνάμεις που θα επιχειρούσαν να της κάνουν κακό.

Έτσι η Κομιντέρν θα αρχίσει να διανέμει κείμενα σύμφωνα με τα οποία επιβάλλονταν … «η προσέγγιση όλων των προλετάριων και των εργαζομένων για την ανατροπή των τσιφλικάδων και της μπουρζουαζίας , γιατί μόνο η νίκη επί του Καπιταλισμού οδηγεί στην εξαφάνιση της εθνικής καταπίεσης και ανισότητας».

Επίσης «… χρειαζόταν η απαλλαγή των εργατών από τις μικροαστικές εθνικές αυταπάτες γιατί ….ο προλεταριακός διεθνισμός απαιτεί : Πρώτον την υποταγή των συμφερόντων του προλεταριακού αγώνα σε μια χώρα, στα συμφέροντα αυτού του αγώνα σε παγκόσμια κλίμακα και δεύτερον ικανότητα και ετοιμότητα από πλευράς του έθνους που υλοποιεί τη νίκη επί της αστκής τάξης , να  προχωρήσει σε πελώριες εθνικές θυσίες χάριν της ανατροπής του παγκόσμιου κεφαλαίου»

Σ ’αυτό λοιπόν το επίπεδο θα εξετάζονται πλέον τα εθνικά θέματα που προέκυπταν και σ΄αυτό το πλαίσιο θα υπαχθεί και το «Μακεδονικό».

Έτσι η  ΒΚΟ στην Τρίτη συνδιάσκεψή της το Μάιο του 1921 θα δηλώσει:  « Η νέα εθνική διαίρεση και το σκλάβωμα των Βαλκανικών λαών βοηθά τις εύπορες τάξεις να συσκοτίζουν τη συνείδηση των εργαζομένων , να συνεχίζουν την παλιά εθνικιστική και κατακτητική τους πολιτική και να στηρίζουν την ταξική τους κυριαρχία……»

Και η Κομιντέρν στο 3ο της συνέριο στις 22-6-  έως 12-7-1921 τονίζει:

«η επανάσταση στα Βαλκάνια συναντά  ιδιαίτερα εμπόδια εξαιτίας της εθνικιστικής υποδαύλισης σχετικά με την κυριαρχία στη Μακεδονία , στη Θράκη , τη Δοβρουτσά , το ΒΑνάτο και άλλες αμφισβητούμενες περιοχές. Η αστική τάξη όλων των βαλκανικών χωρών αδιάκοπα δηλητηριάζει τη συνείδηση των εργαζομένων με το εθνικιστικό δηλητήριο…..».

Στην 5η Συνδιάσκεψη της ΒΚΟ στη Μόσχα έγινε ειδική αναφορά σε «Μακεδονικό ζήτημα» και η απόφαση έθετε ως καθήκον των κομμουνιστικών κομμάτων   « …να αποκαλύπτουν τους πραγματικούς κατακτητικούς στόχους της εθνικιστικής πολιτικής των αστικών τάξεων της Σερβίας , Βουλγαρίας και Ελλάδας και ….να στηρίζουν την πάλη των λαών για εθνική ανεξαρτησία και αυτονομία ….για τη δημιουργία της Μακεδονικής Σοβιετικής Δημοκρατίας , ως συστατικό μέλος της Βαλακνικής Ομόσπονδης Σοβιετικής Δημοκρατίας».

Στο 5ο Συνέδριο της Κομιντέρν 17-6 έως 8-7-1924 οι αποφάσεις υποχρέωναν τα Κομμουνιστικά Κόμματα των Βαλκανίων να προβάλλουν τη θέση για «ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία» .

Η Κομιντέρν μπορεί να αυτοδιαλύθηκε στις 15 Μάη 1943 κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά η επιρροή της έμεινε ανεξίτηλη.

Η φρασεολογία και η επιχειρηματολογία της επηρέαζε πάντα τους οπαδούς της αριστεράς και τους επηρεάζει ακόμη.

Σημαντικό κείμενο είναι και αυτό του Φλεβάρη του 1949 της 5ης ολομέλειας του ΚΚΕ.

«Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (Σλαβομακεδονικός) λαός τα’ δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό .  Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης , ο μακεονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποτακάσταση του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος , προσφέροντας σήμερα τα αίμα του για να την αποχτήσει.»

«Οι Μακεδόνες κομμουνιστές πρέπει να προσέξουν τις δδιασπαστικές και διαλυτικές ενέργειες που ξενοκίνητα σοβινιστικά και αντιδραστικά στοιχεία  αναπτύσσουν , για να διασπάσουν την ενότητα ανάμεσα στο μακεδονικό (Σλαβομακεδονικό) και τον Ελληνικό λαό , διάσπαση που μόνο τον κοινό τους εχθρό , το μοναρχοφασισμό και τον Αμερικάνοαγγλικό ιμπεριαλισμό θα ωφελήσει» .

Βέβαια τον Οκτώβρη του 1949 η θέση αυτή εγκαταλείφτηκε , όχι βέβαια γιατί οι «ινστρούχτορες» του ΚΚΕ ομολόγησαν πως έκαναν λάθος αλλά γιατί ανακάλυψαν πως έφταιγε ο Τίτο με τη διασπαστική του δράση.

Την υπογραμμισμένη φράση ανέφερε με έμφαση ο Πρωθυπουργός Ζάεφ λίγο πριν τις υπογραφές.

Δυστυχώς η Ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως τραγωδία , είτε ως φάρσα.

Με τιμή

Γρηγόρης Γιοβανόπουλος

Δάσκαλος

Υ.Γ. Όταν σε αποθεώνουν οι «φονιάδες των λαών» και οι «διεθνείς τοκογλύφοι», πρέπει μάλλον να ξεκινήσεις την αυτοκριτική σου !!!!!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΠΗΓΕΣ

  • Γ. Καραμπελιάς. Η αριστερά και το ανατολικό ζήτημα .
  • Γ. Λεοντιάδης . Κομιντέρν και Μακεδονικό ζήτημα.
  • Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Το Μακεδονικό και η Βουλγαρία.
  • Μαλλιάρης –Παιδεία . Η Αρχαία Μακεδονία κατά το Στράβωνα, πρόλογος N.G. L. Hammond.
  • Μαργαρίτης Δήμιτσας. Αρχαία Γεωγραφία της Μακεδονίας συνταχθείσα κατά τας πηγάς και τα βοηθήματα .
  • Ν. Μάρτης . Η πλαστογράφηση της ιστορίας της Μακεδονίας.
  • Σ. Καργάκος . Μ.  Αλέξανδρος ,ο άνθρωπος φαινόμενο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *