ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ: Νέα εκλογικά σενάρια που «αγγίζουν» και τον δήμο Αλεξάνδρειας

Χωρίς… «Ημαθία» και η νέα κυβέρνηση Τσίπρα. Από τις εποχές Χρυσοχοϊδη, Παπαστάμκου και Γικόνογλου έχουμε να δούμε «υπουργό»

Μπήκαμε ήδη στον μήνα Αύγουστο και θα βγούμε χωρίς να το πολυκαταλάβουμε διότι σε λίγες ημέρες έρχεται το “Πάσχα του Καλοκαιριού”, ο Δεκαπενταύγουστος και εάν περάσει κι αυτός τότε… καλό χειμώνα να έχουμε. Καλό προεκλογικό χειμώνα θα συμπληρώσω διότι το 2019 θα είναι έτος πολλών εκλογών. Των εκλογών σε δήμους και περιφέρειες που θα γίνουν στις 26 Μαΐου και 2 Ιουνίου 2019, των ευρωεκλογών που θα γίνουν στις 26 Μαΐου 2019 (μαζί με την πρώτη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών) αλλά και των εθνικών εκλογών που θα γίνουν επίσης μέσα στο 2019.

Η ημερομηνία τους δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη (των εθνικών εκλογών) όμως το γεγονός ότι θα γίνουν οπωσδήποτε εντός του 2019 αρκεί από μόνο του, για να θέσει (από τώρα) σε προεκλογικό συναγερμό όλα τα κόμματα. Καταρχήν να επαναλάβουμε αυτό που μάλλον έχει καταλάβει ο περισσότερος κόσμος: Εκλογές δεν πρόκειται να γίνουν στη διάρκεια του 2018 κι ας επιμένουν ορισμένοι (ολοένα και λιγότερο) που το κάνουν για δικούς τους λόγους.

ΜΕ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 15% ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ

Θα διαβάσατε φαντάζομαι ρεπορτάζ αθηναϊκού τύπου (που αντιγράφτηκαν ή μεταφέρθηκαν και σε τοπικά ΜΜΕ) ότι υπάρχουν δημοσκοπικές μετρήσεις που κυριολεκτικά καταποντίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ (κάτω από 15%), ενώ σε περιοχές της Αττικής (λόγω πυρκαγιών) και της Μακεδονίας (λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών) εμφανίζει ποσοστά έως και κάτω του 10% (αντίστοιχη εκτίμηση αναφέρθηκε και για το Νομό Ημαθίας).

Εγώ δεν νομίζω να είναι τόσο «κάτω» όμως το πολύ άσχημο κλίμα για την κυβέρνηση είναι δεδομένο και αντιλαμβάνεστε ότι ένα τέτοιο κλίμα δεν αλλάζει ούτε σε ένα μήνα, ούτε σε δύο, ούτε σε μερικούς μήνες, συνεπώς δεν μπαίνει καν ζήτημα εθνικών εκλογών, μέσα στο 2018. Άσε που μαζί με όλα αυτά, το αναμενόμενο «δυνατό χαρτί» της κυβέρνησης, για την επίσημη έξοδο από το Μνημόνιο (στις 20 Αυγούστου) τελικά «κάηκε» μαζί με το Μάτι.

Με άλλα λόγια, όλα «στράβωσαν» και τώρα τρέχουν μήπως και τα «ισιώσουν». Συνεπώς, τώρα εκλογές γιοκ!

Ο ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Μπορεί βέβαια να μη γίνουν εκλογές μέσα το 2018, θα γίνουν όμως πολλά άλλα, μέσω των οποίων θα μπούμε σε έντονο προεκλογικό κλίμα. Πρώτα από όλα θα γίνει άμεσα ο κυβερνητικός ανασχηματισμός και η νέα κυβέρνηση θα είναι μια εντελώς προεκλογική κυβέρνηση. Μια νέα κυβέρνηση που θα αναλάβει το πολύ δύσκολο έργο της «ανατροπής» του ιδιαίτερα κακού κλίματος που επικρατεί σήμερα σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα και του κυβερνητικού συνασπισμού των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Το σενάριο μιας ολικής «ανατροπής» μοιάζει σίγουρα με σενάριο επιστημονικής φαντασίας οπότε το νέο κυβερνητικό σχήμα, μετά τον ανασχηματισμό, θα επιχειρήσει τουλάχιστον να μετριάσει την αρνητική στάση του κόσμου αποσκοπώντας -ενόψει των επερχόμενων εθνικών εκλογών- να ανακόψει την πορεία της Νέας Δημοκρατίας προς την αυτοδυναμία. Αυτό είναι και το πιο εφικτό σενάριο και μάλλον σε τέτοια «ρότα» θα επιχειρήσει να οδηγήσει το “καράβι” η νέα κυβέρνηση Τσίπρα αφού πρώτα διασφαλίσει ότι δεν θα το ρίξει στα βράχια, ενώ θα προσέχει παράλληλα μη τυχόν κι εμφανιστεί κάποιο ξαφνικό «παγόβουνο» εξελίξεων και προκύψει ένας κυβερνητικός «Τιτανικός».

ΕΚΤΟΣ «ΚΥΚΛΟΥ» ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΗΜΑΘΙΑΣ

Στο σημείο αυτό νομίζω πως είναι περιττό να αναφέρουμε ότι για μια ακόμη φορά ουδείς εκ των κυβερνητικών βουλευτών της Ημαθίας θα μετέχει στο νέο κυβερνητικό σχήμα καθώς τόσο η Φρόσω Καρασαρλίδου όσο και οι Γιώργος Ουρσουζίδης και Χρήστος Αντωνίου είναι έξω από τον “κύκλο” των στελεχών που αξιοποιούνται σε τέτοιες θέσεις διακυβέρνησης. Αυτό συμβαίνει επειδή το βεληνεκές της κομματικής παρουσίας τους, δεν μπορεί να πλησιάσει (ακόμη) τέτοια εδάφη ούτε και υπάρχουν ενδείξεις -όλα αυτά τα χρόνια που ασκούν τα κοινοβουλευτικά και κομματικά καθήκοντά τους- ότι συγκαταλέγονται ως ονόματα, σε τέτοιου είδους κρίσιμους σχεδιασμούς και “υψηλές” συνομιλίες.

Συνεπώς, η Ημαθία αναμένεται να είναι και πάλι χωρίς “υπουργό”, κάτι που έχει να “δει” από την εποχή του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ο οποίος ως βουλευτής Ημαθίας είχε διατελέσει υφυπουργός Εμπορίου σε κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (την περίοδο 1994-1996), υφυπουργός Ανάπτυξης σε κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη (1996-1999) και υπουργός Δημόσιας Τάξης πάλι σε κυβέρνηση Σημίτη (1999-2003).

Προηγουμένως ένας ακόμη Ημαθιώτης βουλευτής είχε συμπεριληφθεί ως μέλος κυβερνητικού σχήματος. Ήταν ο νεοδημοκράτης Γιώργος Παπαστάμκος που διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας (το 1990) και υφυπουργός Εξωτερικών (την περίοδο 1990-1993) πάντα σε κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Να μην ξεχνάμε όμως ότι στα χρόνια της μεταπολίτευσης, κυρίως με ΠΑΣΟΚ (το γνήσιο…) είδαμε στην Ημαθία τοπικούς «υπουργούς», τόσο με τον Χρυσοχοϊδη (όπως προανέφερα) όσο και με τον Μόσχο Γικόνογλου που διετέλεσε υφυπουργός Γεωργίας επίσης σε κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (1982-1984) αλλά και τον Άγγελο Τόλκα που διετέλεσε υφυπουργός Επικρατείας σε κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, για περίπου 3,5 μήνες το 2011.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ «ΜΗΤΣΟΥ» ΜΟΝΟ Ο ΠΑΠΑΣΤΑΜΚΟΣ

Ο δε Παπαστάμκος ήταν ο μοναδικός νεοδημοκράτης υπουργός από την Ημαθία και όσοι άλλοι τοπικοί βουλευτές της ΝΔ θήτευσαν σε χρόνια που ήταν το κόμμα τους κυβέρνηση, ούτε καν «ακούμπησαν» στο Μαξίμου και σε κυβερνητικές θέσεις, όσο κι αν το προσπάθησαν, όσο κι αν το χρησιμοποίησαν ακόμη και ως προεκλογική «εξαγγελία» τους. Ποιόν να πρωτοθυμηθούμε, από την εποχή του «αγωνιστή» Δημήτρη Χατζημητρίου (του συμπαθούς «Μήτσου» όπως θα τον θυμούνται οι παλαιότεροι) αλλά και των Τάκη Βλαχόπουλου και Αρχέλαου Ιακωβίδη (και οι τρείς με τεράστιες γνωριμίες και δημόσιες σχέσεις στη νεοδημοκρατική ηγεσία της εποχής τους) μέχρι και την εποχή των «νεώτερων» βουλευτών της ΝΔ από την Ημαθία, που σε εποχές όπου ήταν κυβέρνηση το κόμμα τους, δεν κατόρθωσαν να γίνουν ούτε υφυπουργοί (με εξαίρεση τον Γιώργο Παπαστάμκο).

Ούτε ο Στέφανος Κυριαζόπουλος, ούτε ο Μιχάλης Χαλκίδης το πέτυχαν (αν και άλλοι βουλευτές της ίδιας «σειράς» το κατόρθωσαν), ούτε και οι Λάζαρος Τσαβδαρίδης, Απόστολος Βεσυρόπουλος και Γεωργία Μπατσαρά το «πλησίασαν», αν και οι τρείς τελευταίοι μάλλον δεν είχαν τις χρονικές ευκαιρίες λόγω της σύντομης παρουσίας της ΝΔ στην κυβέρνηση, στα χρόνια της δικής τους βουλευτικής θητείας. Να δούμε εάν θα συμβεί κάτι διαφορετικό (όπως ήδη ακούγεται), σε περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη γίνει κυβέρνηση…

ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ Η ΝΔ

Επανέρχομαι όμως στην πολιτική εκτίμηση. Λίγο μετά τον αναμενόμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (στις 8 Σεπτεμβρίου 2018). Εκεί ο Αλέξης Τσίπρας θεωρείται βέβαιο ότι θα προχωρήσει σε εξαγγελίες κυβερνητικών μέτρων και πρωτοβουλιών, που μόνο ως «προεκλογικές» θα πρέπει να θεωρηθούν καθώς από τον Σεπτέμβριο κιόλας θα μετράμε αντίστροφα και προς τις εθνικές εκλογές. Όπως έγραψα και πριν, στόχος των εξαγγελιών Τσίπρα και της υλοποίησής τους, μέσω του νέου κυβερνητικού σχήματος, δεν θα είναι η ανατροπή του υπάρχοντος αντικυβερνητικού κλίματος με στόχο την δημοσκοπική ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη θέση (αυτό θεωρείται εντελώς απίθανο) αλλά θα έχει ως στόχο τη μείωση της διαφοράς με τη Νέα Δημοκρατία, ώστε το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη να μην μπορέσει να έχει αυτοδυναμία.

Πρόκειται για ένα στόχο που δεν απέχει πολύ για να υλοποιηθεί καθώς με όλα όσα έχουν συμβεί και «χτυπούν» την κυβέρνηση (οικονομία, φορολογία, ανεργία, φτώχια, πυρκαγιές, μακεδονικό, άστοχες δηλώσεις εκπροσώπων της κλπ), μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει μέχρι και κάτω από 10% σε κάποιες περιοχές, όμως η Νέα Δημοκρατία πουθενά δεν εμφανίζει ποσοστά αυτοδυναμίας. Κι αν με τέτοια πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη «απλώς πλησιάζει» προς την αυτοδυναμία, φανταστείτε τι έχει να γίνει εάν με τα «κόλπα» του ανασχηματισμού και των προεκλογικών εξαγγελιών της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, η κυβέρνηση Τσίπρα αρχίζει να συνέρχεται, έστω και «κούτσα- κούτσα»…

ΣΤΟΧΟΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΜΕ ΑΜΕΣΩΣ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Σε μια τέτοια περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει βάσιμα ότι με τις ερχόμενες εκλογές δεν θα σχηματιστεί βιώσιμη κυβέρνηση ή δεν θα μπορέσει να σχηματιστεί κυβέρνηση. Και ετοιμάζεται για ένα σενάριο πολύ σύντομης “δεξιάς παρένθεσης” (που δεν θα δώσει δυνατότητες αλλαγής του εκλογικού νόμου) ή για ένα εξ ίσου πιθανό σενάριο ΜΗ σχηματισμού κυβέρνησης και προκήρυξης νέων εκλογών, με τον καινούργιο εκλογικό νόμο που όπως είναι γνωστό δεν δίνει “μπόνους” εδρών στο πρώτο κόμμα και βάζει οριστικό τέλος στην υπόθεση της μονοκομματικής αυτοδυναμίας.

Εκεί θα αλλάξουν πολλά και σε σχέση με κεντροαριστερές κυβερνητικές συνεργασίες που μπορεί να συμπεριλαμβάνουν και τον ΣΥΡΙΖΑ και σε σχέση με εξελίξεις που ενδέχεται να προκληθούν στο αντίπαλο στρατόπεδο της Νέας Δημοκρατίας, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποδειχθεί ότι μπορεί να έλθει δεύτερος ακόμη κι αν τρέχει μόνος. Όσο για την Ημαθία, ενδέχεται η ΝΔ να εκλέξει τρείς βουλευτές και σε ένα μήνα να μείνει μόνο με τον πρώτο. Κάπως έτσι, η «πρωτιά» του όποιου βουλευτή στις επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, έχει μεγάλη σημασία στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας

ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ

Υπάρχει βέβαια κι ένα ακόμη σενάριο που σχετίζεται με «νομοθετικές πρωτοβουλίες» που σχεδιάζει να αναλάβει η νέα κυβέρνηση Τσίπρα, πέρα από φιλολαϊκές εξαγγελίες. Είναι το σενάριο να προτείνει στο Κίνημα Αλλαγής και σε άλλα κόμματα, να συναινέσουν μαζί του, σε αλλαγή του εκλογικού νόμου εντός του 2018 και να ισχύσει η κατάργηση του “μπόνους” των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα από τις ερχόμενες εκλογές. Για να γίνει αυτό απαιτούνται 180 θετικές ψήφοι.

Η κυβερνητική πλειοψηφία (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) σήμερα διαθέτει 152 βουλευτές (145+7), η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΚΙΝΑΛ) 20 βουλευτές, το ΚΚΕ 15 όπως και η Χρυσή Αυγή (15), το Ποτάμι 6 βουλευτές όπως και η Ένωση Κέντρου (6) ενώ υπάρχουν και 9 ανεξάρτητοι. Θεωρητικά μέσα από αυτές τις πολιτικές δυνάμεις είναι εφικτό να βρεθούν οι 180 βουλευτές που χρειάζονται για μια τέτοια αλλαγή κι αυτό ήδη ερευνάται από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Άμεσα μάλιστα αναμένεται να ενταθούν οι διερευνητικές συζητήσεις προς αυτή την κατεύθυνση ώστε το ενδεχόμενο μιας διακομματικής συμφωνίας “επιπέδου 180” να τρέξει άμεσα και πριν υπάρξουν γεγονότα που θα “συντομέψουν” τον χρόνο διεξαγωγής των ερχόμενων εθνικών εκλογών.

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΞΑΝΕΜΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΕΛ;

Ποια μπορεί να είναι αυτά τα γεγονότα; Σίγουρα οι εξελίξεις με το δημοψήφισμα των Σκοπίων για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που παρουσίασε ο πρωθυπουργός των γειτόνων, Ζόραν Ζάεφ, το δημοψήφισμα αυτό θα πραγματοποιηθεί στις 30 Σεπτεμβρίου 2018 και εάν είναι θετικό το αποτέλεσμα για τη Συμφωνία Ελλάδος- ΠΓΔΜ θα δρομολογηθούν οι διαδικασίες της προβλεπόμενης συνταγματικής αναθεώρησης των γειτόνων, που υπολογίζεται ότι θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιανουάριο του 2019. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;

Ότι κάπου στην αρχή της Άνοιξης του 2019, η Συμφωνία των Πρεσπών θα έλθει για ψήφιση στην ελληνική Βουλή και κάπου εκεί ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμένος (τα ποσοστά του οποίου εξανεμίζονται) θα άρει την εμπιστοσύνη του κόμματός του προς την κυβέρνηση, εάν ισχύουν ακόμη τα όσα σχετικά έχει δηλώσει και δεν προχωρήσει σε ακόμη μία ανασκευαστική κωλοτούμπα αλλά και εφόσον δεν βρεθούν άλλοι “πρόθυμοι” βουλευτές για να τον αντικαταστήσουν (ο Σταύρος Θεοδωράκης δήλωσε ότι δεν θα είναι το Ποτάμι, ο “αντικαταστάτης” των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση). Κατά συνέπεια εάν το «Μακεδονικό» ρίξει την κυβέρνηση, οι εθνικές εκλογές πάνε για αρχές ή μέσα της Άνοιξης, εκτός κι αν “σύρει” την ψηφοφορία της Βουλής πιο μετά, ώστε να συνδυαστούν οι εθνικές εκλογές με τις εκλογές στους δήμους και τις περιφέρειες και με τις ευρωεκλογές, με την ελπίδα ότι οι πολλές κάλπες θα δώσουν τη δυνατότητα να “μοιραστούν” οι αντιδράσεις του κόσμου και να μετριαστεί η αντίδραση κατά του ΣΥΡΙΖΑ, που υπολογίζεται ότι θα είναι πολύ μεγαλύτερη εάν υπάρχει μόνο η επιλογή των εθνικών εκλογών.

ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

Καταγράφουμε λοιπόν ότι το πλέον σοβαρό ενδεχόμενο είναι να γίνουν οι εθνικές εκλογές την Άνοιξη του 2019 και λιγότερο πιθανό (χωρίς να θεωρείται απίθανο) είναι το ενδεχόμενο να γίνουν με διαφορετικό εκλογικό νόμο και χωρίς το «μπόνους» των 50 εδρών. Υπάρχει κι ένα λιγότερο πιθανό σενάριο, να μην εγκριθεί η Συμφωνία των Πρεσπών από το δημοψήφισμα των Σκοπιανών. Σε μια τέτοια περίπτωση (σχεδόν αδύνατο διότι έχουν πέσει λιτοί και δεμένοι για να ψηφίσει ο κόσμος υπέρ της Συμφωνίας) δεν τίθεται θέμα έγκρισης από την ελληνική Βουλή και οι εθνικές εκλογές θα «πάρουν» το χρόνο τους.

Και πάλι όμως δεν νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιλέξει να κάνει εθνικές εκλογές τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο του 2019 για να δώσει τη δυνατότητα «εκτόνωσης» της λαϊκής δυσαρέσκειας μέσω των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών.  Οι μεν εκλογές στους Δήμους και στις Περιφέρειες δεν ενδείκνυνται για τέτοιους «υπολογισμούς» λόγω του τοπικού χαρακτήρα τους, ειδικά τώρα που άλλαξε ο εκλογικός νόμος και ευνοεί περισσότερες υποψηφιότητες και από «μικρούς» συνδυασμούς. Οι δε ευρωεκλογές εμπεριέχουν ένα μεγάλο ρίσκο: Να «δώσουν» ένα πολύ βαρύ εκλογικό αποτέλεσμα για την κυβέρνηση που θα είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί μέχρι τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο μέχρι να γίνει κι ακόμη “βαρύτερο”. Συνεπώς το σενάριο για να γίνουν οι εθνικές εκλογές περίπου αρχές της Άνοιξης του 2019 και το πολύ μέχρι τις ευρωεκλογές, είναι το πιθανότερο.

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΣΕΝΑΡΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΔ- ΚΙΝΑΛ ΣΕ ΔΗΜΟΥΣ

Πάνω στο σενάριο αυτό εργάζονται τα επιτελεία των κομμάτων και είμαι σε θέση να σας πω ότι η σημασία που δίνουν στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, είναι «δευτερεύουσα». Κάνοντας εθνικές εκλογές την Άνοιξη του 2019 και πριν τις δημοτικές/περιφερειακές εκλογές, στον ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζουν όλα όσα προανέφερα και εκτιμούν ότι αμέσως μετά την όποια ήττα των εθνικών εκλογών, οι εκλογές της αυτοδιοίκησης θα μπορέσουν να στείλουν ένα άμεσο μήνυμα εκλογικής ανάκαμψης. Κυρίως όμως οι εκλογέας αυτές θα χρησιμοποιηθούν για «ασκήσεις» συνεργασίας, ως κεντροαριστερά, καθώς υπολογίζουν ότι αυτό θα είναι το σενάριο που θα δώσει τη «λύση», σε μια μη βιώσιμη προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης από τις εθνικές εκλογές που θα έχουν προηγηθεί.

Από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας όλα αυτά υπάρχουν ως σενάρια στο τραπέζι του προεκλογικού σχεδιασμού κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν αφήσει στην άκρη τις δημοτικές/ περιφερειακές εκλογές και επικεντρώνουν αφενός στην επίτευξη της αυτοδυναμίας, βλέποντας όμως ότι αυτό δεν είναι εύκολο, την «πέφτουν» και στο ΚΙΝΑΛ προσβλέποντας σε μετεκλογική συνεργασία. Έχουν αποφασίσει μάλιστα να μη δώσουν χρίσματα σε μικρομεσαίους Δήμους (όπως ο Δήμος Αλεξάνδρειας) αλλά να εξετάσουν ακόμη και το ενδεχόμενο να προωθηθούν συνεργασίες με υποψήφιους από τον χώρο του ΚΙΝΑΛ και να ανακοινωθούν αυτές έγκαιρα, ώστε να δημιουργήσουν αντίστοιχο κλίμα και σε σχέση με την προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης μαζί τους, όπως θα επιδιώξουν μετά τις εθνικές εκλογές.

ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ… «ΠΑΤΟΥΛΗ» ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Υπάρχει μάλιστα η πληροφορία ότι στη Νέα Δημοκρατία (στην υπό τον Νικήτα Κακλαμάνη επιτροπή εξέτασης των υποψηφίων Δημάρχων) αποφάσισαν ότι για να υπάρχει επίσημο ενδιαφέρον «στήριξης» Δημάρχου δεν αρκεί μόνον ο συνδυασμός ενός υποψήφιου, να έχει σχετική πλειοψηφία την πρώτη Κυριακή, αλλά να διαφαίνεται ότι υπάρχει εξασφαλισμένη ποσοστιαία διαφορά της τάξης τουλάχιστον του 10%, κρίνοντας ότι μια τέτοια δυναμική μπορεί να αποφύγει περιπτώσεις  ολικής ανατροπής κατά τη δεύτερη Κυριακή.

Τέτοια περίπτωση, όπως έχουν τα πράγματα μέχρι στιγμής και με βάση τα ονόματα των υποψηφίων από τον χώρο της ΝΔ, δεν υπάρχει σε κανένα Δήμο της Ημαθίας. Κι αν οι τοπικοί αξιωματούχοι της ΝΔ Αλεξάνδρειας επιμένουν να θέλουν τη στήριξη του κόμματός τους, προς την υποψηφιότητα του Παναγιώτη Γκυρίνη, θα πρέπει να φροντίσουν ώστε τα «εμπόδια» που του «κόβουν» τον δρόμο προς μια νέα δημαρχιακή θητεία, θα πρέπει να βγουν από τη μέση, έστω κι αν πρέπει να μετακινηθούν αλλού.

Ήδη στην Αθήνα αναζητούνται τρόποι «μετακίνησης» του Γιώργου Πατούλη σε άλλη «υποψηφιότητα» προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος στον Δήμο Αθήνας για τον εκλεκτό της νεοδημοκρατικής ηγεσίας, τον Κώστα Μπακογιάννη. Να έχετε λοιπόν υπόψη ότι και για τον Δήμο Αλεξάνδρειας ισχύει ακόμη το σενάριο «μετακίνησης» του τοπικού  «Πατούλη» ώστε να συνεχίσει ανεμπόδιστα ο εκλεκτός της νεοδημοκρατικής ηγεσίας, o σημερινός Δήμαρχος Παναγιώτης Γκυρίνης.

Στο επόμενο θα έχω ακόμη περισσότερα κυρίως σε σχέση με τη διαχείριση ονομάτων σε επίπεδο Ημαθίας, με βάση διαρροές που έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου, στο συνεχές πάνε έλα που κάνω την περίοδο αυτή, μεταξύ Αλεξάνδρειας- Αθηνών για επαγγελματικούς λόγους, που κάποια στιγμή θα σας τους αποκαλύψω.

Δεν γίνεται όλο αυτό ως ένα απλό «χόμπι» ούτε και είναι αυτός που νομίζετε ο συντάκτης της στήλης, εγώ δηλαδή.

Αλεξανδρινός