Μαμά ΒΕΤΑ: Γυναίκες και…Γυναίκες!

Καλή σας ημέρα, φίλες και φίλοι μου.

Εύχομαι να σας βρίσκω όλους καλά και να σας ευχηθώ από σήμερα Καλό Μήνα.

Ο Οκτώβρης μπαίνει με το καλό και το Φθινόπωρο κάνει ορατή την παρουσία του, αφού το κρύο άρχισε πλέον να γίνεται αισθητό.

Καλοδεχούμενες οι κουβερτούλες, καλοδεχούμενα και τα μπουφανάκια.

Σιγά σιγά θα αρχίσει να αγαπιέται και η ζεστούλα, και σόμπες, τζάκια και καλοριφέρ θα πάρουν μπρος για τα καλά.

Αρχίζουν να αγαπιούνται και τα βράδια στην τηλεόραση, συντροφιά με ταινίες, ξένες και ελληνικές, και μπόλικα ποπ κορν.

Καλά όλα αυτά, αρκεί να μην κάνεις το λάθος και δεις πριν ειδήσεις ή καμιά ενημερωτική εκπομπή, γιατί τότε πάει…

Την έχασες την όρεξη για ταινία, την έχασες και για ποπ κορν.

Τα νεύρα σου χτυπάνε κόκκινο και χάνεις κάθε διάθεση για χουχούλιασμα.

Αυτό το λάθος έκανα εγώ το βράδυ της Πέμπτης και έμεινα με το μπολ στο χέρι.

Άκου εσύ τώρα…

Την Τρίτη που μας πέρασε ο Βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Σαλμάν, εξέδωσε διάταγμα που ακυρώνει προηγούμενο νόμο, σύμφωνα με τον οποίο απαγορευόταν η οδήγηση στις Γυναίκες της χώρας του.

Τουτέστιν, από την Τρίτη και μετά έχουν το δικαίωμα όλες οι Γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας να οδηγούν.

Και καταχειροκροτήθηκε!

Και αυτό, όχι γιατί είδαν ότι ήταν καιρός πια για μια τέτοια καινοτομία, και πολύ άργησε, δηλαδή…

Αλλά γιατί δεν μπορούσε να αντέξει άλλο ο οικογενειακός προϋπολογισμός, συνεπώς και ο κρατικός, την μίσθωση σοφέρ.

Κατάλαβες;

Από ανάγκη «άφησαν» στις Γυναίκες το τιμόνι, και όχι γιατί το δικαιούνταν.

Όταν τους απαγορεύουν…

Την επιλογή συζύγου, χωρίς την συγκατάθεση του πατέρα.

Τη δυνατότητα να ταξιδέψουν, αν δεν συνοδεύονται από έναν, τουλάχιστον, άντρα.

Τη διαχείριση των οικονομικών τους και το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών.

Το δικαίωμα δίκαιας δίκης, αφού άλλη βαρύτητα έχει μια γυναικεία κατάθεση και άλλη μια αντρική.

Το να έρχεται σ’ επαφή ή να συνομιλεί με άντρα, που δεν ανήκει στο συγγενικό της περιβάλλον.

Την επιλογή των ενδυμάτων της, εφόσον ακολουθείται συγκεκριμένος ενδυματολογικός κώδικάς.

Το να μακιγιάρεται.

Την κηδεμονία των παιδιών της σε περίπτωση διαζυγίου.

Τις αφήνουν να οδηγούν, γιατί έτσι τους βολεύει.

Και όλα αυτά γιατί τα προστάζει, υποτίθεται η θρησκεία τους.

Αλήθεια, ποιος Θεός διαχωρίζει τα «παιδιά» του σε ανώτερα και κατώτερα;

Ποιος θρησκείας Θεός επιτρέπει έναν εβδομηντάχρονο να παντρευτεί ένα δεκατριάχρονο, δικαιολογώντας την πράξη αυτή σαν αναζήτηση μιας ακόμα συζύγου, όταν το συγκεκριμένο γεγονός στο δικό μας κόσμο θεωρείται παιδεραστία;

Και δεν αγανακτούμε;

Δεν επαναστατούμε;

Όχι, καθόμαστε απλά κι ακούμε.

Άλλη μια είδηση.

Άλλο ένα «κάτι», που έγινε «κάπου» και δεν μας αφορά.

Κι όλα αυτά την ίδια στιγμή που έφαγε η σκασίλα, μας έφαγε, για το αν θα κερδίσει η Μέρκελ τις εκλογές.

Τι πρεμούρα κι αυτή για τις Γερμανικές εκλογές!

Ούτε δικές μας να ήταν.

Τίποτα άλλο δεν ακούγαμε δυο βδομάδες τώρα.

Ούτε όταν βγήκε ο Τσίπρας τέτοιος αναβρασμός στα κανάλια.

Αλλά πάλι θα μου πεις, ο Τσίπρας μας κυβερνάει;

Η Μέρκελ μας κυβερνάει, αλλά δεν μας το μαρτυρήσανε ακόμα.

Μας το κρατάνε για έκπληξη!

Έφυγε κι ο Σόιμπλε και τα βάψαμε και μαύρα.

Μες τη στενοχώρια οι δημοσιογράφοι.

Μέχρι χθες τον βρίζανε, και σήμερα τους λείπει.

Το θέατρο του παραλόγου, σε μια σκηνή παραλόγου.

Γυναίκες εδώ, Γυναίκες κι εκεί.

Γυναίκες, Ηγέτες εδώ, Γυναίκες, Αερικά εκεί.

Γυναίκες και…Γυναίκες!

Έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία που έχουν σαν θέμα τη ζωή της Γυναίκας σε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Ιράν, το Αφγανιστάν και άλλες.

Σήμερα ξεχώρισα και σας προτείνω δυο βιβλία το «Εφιαλτικές Νύχτες» της Αλεξάνδρας Συμεωνίδου-Αλ Μαντίλ και το «Λουλούδι της Ερήμου» των Γουόρις Ντίρι και Κάθρην Μίλλερ, γιατί πρόκειται για αληθινές ιστορίες, τις οποίες διηγούνται οι ίδιες ηρωίδες των βιβλίων.

Δείτε και την ομώνυμη ταινία «Λουλούδι της Ερήμου» σε σκηνοθεσία Σέρι Χόρμαν, με τους Λίγια Κιμπεντέ, Σάλι Χόκινς, Τίμοθι Σπολ και Κρεγκ Πάρκινσον.

Λιγάκι βαρύ το σημερινό θέμα αλλά, Φιλιά μέχρι την επόμενη φορά!