Αδέσποτα / Του Αβραάμ Παναγιωτίδη

Γράφει ο Αβραάμ Παναγιωτίδης

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα ευχηθούν να μην ξανασυμβεί παρόμοιο περιστατικό απλά και μόνο για να ησυχάσω την συνείδησή μου και αύριο πάλι στην ρεμούλα, στην αδιαφορία και τον ωχαδερφισμό.

Με ευχές δεν λύνονται προβλήματα.

ΦΤΑΝΕΙ!

ΦΤΑΝΕΙ στο να εθελοτυφλούμε να κρυβόμαστε πίσω από το λερωμένο δάχτυλό μας και απλά να λέμε και να ξαναλέμε ψέματα.

Το Πρόβλημα των αδέσποτων ζώων είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας.

Αυτοί είμαστε, πάντα φταίει κάποιος άλλος!

Στο συγκεκριμένο πρόβλημα θέλουμε πάντα να φταίει κάποιος άλλος , ο δήμαρχος ο αντιδήμαρχος οι υπάλληλοι του δήμου και όλοι οι άλλοι εκτός από τον γνωστό, φίλο, συγγενή, ξάδελφο ακόμα και οι ίδιοι που χθες είχαμε σκύλο άλλα σήμερα που βρήκαμε γκόμενα – γκόμενο, το σκυλί πρέπει να πάει στο χωριό ή απλά να εξαφανιστεί.

Αναγκαστική εχεμύθεια και των κτηνιάτρων, θεσμικά έχετε μερίδιο ευθύνης.

Βλέπεις αυτή είναι η νοοτροπία μας, κάτι σαν τα ΚΤΕΟ αν δεν με περάσεις θα πάω αλλού, δεν μπαίνει και δεν βγαίνει σκύλος αν δεν είναι τσιπαρισμένος!

Αλλά είπαμε, θα πάω αλλού, άρα ο γιατρός γιατί να χάσει το 30αρι; Ηθικά;

Λύση, όχι ευχές!

Στην εδώ πραγματικότητα κομμένη και ραμμένη!

Όλοι οι πρόεδροι των οικισμών του δήμου μαζί με τον αρμόδιο υπάλληλο του δήμου και έναν αστυνομικό περιοδεύουν τους οικισμούς τους και καταγράφουν κάθε σπίτι που έχει σκύλο, φύλο, βάρος, χρώμα κλπ και φωτογραφία του ζώου.

Άρα, έχουμε σπίτι – ιδιοκτήτη έχουμε, φωτογραφία ζώου και έχουμε και ημερομηνία, αυτά φτάνουν για να διαχειριστείς και να διοικήσεις.

Έγγραφο από τον δήμο η online φόρμα καταγραφής και ενημέρωσης στοιχείων, τσιπ στειρωμένο, εμβόλια λύσσας κλπ. Μέσα σε χρονικό περιθώριο, ξέρω, χρειάζεται οργάνωση, εμείς είμαστε αυτοί που οργανώνουν, όχι οι άλλοι ή κάποιοι άλλοι!

Άκουγα από χωριανούς μου μόλις εμφανιζόταν κάποιο καινούργιο αδέσποτο, “να έρθουν να το πάρουν”, τι κάνουν; “πάρε τηλέφωνο πρόεδρος είσαι, να φύγει από εδώ“.

Να πάει που; που;;;

Από το Κλειδί στον Σταυρό και από τον Άραχο στην Μελίκη.

Μιλήστε με τους Προέδρους σας, στηρίξτε τους, θέλουν και αυτοί να λυθεί αυτό το πρόβλημα, οι πρόεδροι δεν είναι για να αλλάζουν λάμπες και να κόβουν χόρτα, είναι εκλεγμένοι για να διοικούν και να δίνουν λύσεις.

Πολλές από αυτές μπορεί να μην είναι αρεστές αρκεί να είναι δίκαιες για όλους.

Αν δεν είσαι ανίκανη δημοτική αρχή και έχεις αυτοσεβασμό και αντίληψη, βάζεις κριτήρια και κάνεις κοινωνικό έργο στειρώνοντας και δεσποζόμενα, όμως πρώτα πρέπει να ξέρεις πόσα ζώα έχεις στο δήμο σου (δίποδα).

Στην τελευταία καταγραφή πριν παραδώσω 31.12.2023 στον εξωτικό Άραχο, είχαμε 4 αδέσποτα σκυλιά και 43 δεσποζόμενα από τα οποία μόνο τα 5 ξέρω ότι έχουν τσιπ.

Ξαναγράφω, κανένας ζωόφιλος δεν θέλει αδέσποτα ζώα!

Θέλει απλά ΑΝ υπάρχουν (που είναι λάθος) να έχουν μια αξιοπρεπή και φιλική επιβίωση.

Βολεύει η αντιπαράθεση φιλόζωων και μη, κάτι σαν το διαίρει και βασίλευε, μην το κάνετε, αλλού είναι το πρόβλημα.

Από μια έρευνα (διαύγεια) που έκανα, στα τέλη του 2023 επί Γκυρίνη στο όνομα των αδέσποτων σπαταλήθηκαν στον δημο Αλεξάνδρειας ποσά περί των 400.000 €, αυτό αντιδήμαρχε δεν αφορά εσένα που καλείσαι άθελα πιστεύω σήμερα να διαχειριστείς την απαράδεκτη και πλέον επικίνδυνη κατάσταση που άφησαν οι άλλοι, αλλά οι άλλοι πάλι δικοί μας ήταν!

Άρα σήκωσε τα μανίκια και δώσε λύσεις, άλλες επιλογές και δικαιολογίες δεν έχουμε και γράφω έχουμε!

Το συμβάν πήρε διαστάσεις γιατί είναι ένα άτυχο 5χρονο παιδί, τέτοια παρόμοια συμβάντα είναι καθημερινά στον δήμο ΜΑΣ. ΦΤΑΝΕΙ!!!

Η σκέψη στο πολιτικό κόστος είναι κατάρα, δώστε λύσεις, σκληρές αλλά δίκαιες, για όλους, για τα παιδιά όλων.

Οι ευχές μου και οι σκέψεις όλων μας στον 5χρονο να γίνει γρήγορα καλά.

Αβραάμ Παναγιωτίδης