Άρθρο του Στέργιου Μουρτζίλα
Πλησιάζουν οι γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων και κατά την προσφιλή της συνήθεια η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επιδοθεί σε μια πλειοδοσία δώρων και ποικίλων παροχών μέσω του πλεονάσματος που πομπωδώς διαφημίζει και το οποίο φυσικά συνέλεξε από την δυσβάστακτη φορολογία των Ελλήνων πολιτών.
Αναμφίβολα η κάθε είδους και όποιας μορφής οικονομική βοήθεια σε συνανθρώπους μας με χαμηλά εισοδήματα είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη και καλοδεχούμενη, πόσω μάλλον στην σημερινή δύσκολη συγκυρία της πολύχρονης κρίσης και της ανέχειας.
Όμως, στα πλαίσια άσκησης της πολιτικής, το βασικό ζητούμενο δεν είναι να δοθεί μια προσωρινή και μεμονωμένη λύση σε ένα χρονίζον πρόβλημα και ουσιαστικά να κρυφτούν οι δεδομένες παρενέργειες που αυτό προκαλεί, μεταφέροντας στο μέλλον τις όποιες προσπάθειες οριστικής διευθέτησής του.
Τουναντίον, βασική στόχευση θα έπρεπε να είναι η υποστήριξη των πολιτών δια μέσου της χορήγησης οικονομικών κινήτρων για την υλοποίηση επενδύσεων, κάτι το οποίο θα τους εξασφάλιζε μόνιμα και σταθερά εισοδήματα. Και αυτό χωρίς να παραβλέπουμε την ψυχολογική τόνωση και την αυτοπεποίθηση που θα είχε ως αναπόφευκτη, θετική παράμετρο.
Δεν εννοώ κάτι σύνθετο, δύσκολα εφαρμόσιμο και γραφειοκρατικά δυσχερές. Για τη στήριξη και ανάδειξη του πρωτογενούς τομέα παραγωγής της πατρίδας μας κάνω λόγο. Να στηριχτούν δηλαδή είτε καινούριοι είτε ήδη υπάρχοντες αγρότες και κτηνοτρόφοι σε όλη την ελληνική ύπαιθρο. Να τους υποδειχτούν συγκεκριμένες καλλιέργειες και εκτροφές ζώων με αποκλειστικό στόχο την κάλυψη του συνόλου των αναγκών της ελληνικής αγοράς καταρχάς και μελλοντικά την ενίσχυση των εξαγωγών και τη διοχέτευση της παραγωγής σε άλλες χώρες.
Έτσι, με τον τρόπο αυτό θα ενισχύονταν σε μόνιμη βάση χιλιάδες συμπολίτες μας, που με τη δραστηριότητά τους θα δημιουργούσαν επιπλέον θέσεις εργασίας με φυσικό και επόμενο αποτέλεσμα την ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων, την αύξηση των φορολογικών εσόδων και τη μείωση των εισαγωγών, άρα της εξασφάλισης πολύτιμου συναλλάγματος, απαραίτητου για τη χρηματοδότηση επιπλέον αναπτυξιακών πολιτικών.
Πολύ σωστή τοποθέτηση!
Ποιος πολιτικός της Ελλάδος έχει τα @@ να δώσει φοροαπαλλαγές στους Έλληνες παραγωγούς, για να τους στηρίξει; Οι… θεσμοί θα του κόψουν τα πόδια. Εδώ η ΕΕ μας επέβαλε για το χατίρι των σιωνιστών στην Ουκρανία να μην εξάγουμε τα αγροτικά μας προϊόντα στην Ρωσσία! Πουλάει ροδάκινα, βερύκοκκα, μήλα, αχλάδια και κεράσια η Τουρκία, και δεν πουλάμε εμείς!
Η μόνη λύση είναι δυνατόν να προέλθει από τους Έλληνες καταναλωτές, δηλαδή μπορούμε, θεωρητικά, να γυρίσουμε την πλάτη στα εισαγόμενα π.χ. γάλατα, κρέατα και οπωροκηπευτικά και να αγοράζουμε μόνο ελληνικά. Το αντέχει η τσέπη μας και, προ πάντων, το λέει η καρδιά μας;