ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ: Η υπόθεση Πολάκη- Κυμπουρόπουλου, τα ΑμΕΑ και ο δήμος Αλεξάνδρειας

Θα ξεκινήσω με ένα γνωστό θέμα των ημερών (ήδη πολυσυζητημένο) για το οποίο όσοι «δικοί» μας περιμέναμε να ασχοληθούν, είτε δεν θέλησαν να «μπλέξουν» κι έκαναν τους «κινέζους» είτε ασχολήθηκαν επιφανειακά, μόνο για τις εντυπώσεις και για το θεαθήναι.  Είναι η υπόθεση μεταξύ Πολάκη και Κυμπουρόπουλου.

Για τον Παύλο Πολάκη έχω μια άποψη και κυρίως έχω μιλήσει με Κρητικούς και γιατρούς συναδέλφους του, σε περιθώρια άλλων εκδηλώσεων που έτυχε να βρεθώ μαζί τους. Ο Πολάκης λοιπόν, όπως θυμάμαι ότι μου είχε πει κάποιος, αν δεν είχε αυτό το πείσμα που όλοι βλέπουμε μέσα του, θα ήταν βοσκός σαν τον πάμφτωχο κομμουνιστή πατέρα του. Όταν όμως τον έχασε, στα 13 του, επειδή στα ορεινά Σφακιά όπου ζούσαν δεν πρόφθασε να φτάσει γιατρός για να τον σώσει, λένε ότι ορκίστηκε στο μνήμα του, να γίνει ο ίδιος ένας «καλός γιατρός για τον φτωχό κόσμο».  Κάπως έτσι ο Πολάκης το έβαλε πείσμα,  έβγαλε το Λύκειο με σχεδόν  20 και μπήκε πέμπτος στην ιατρική Αθηνών. Έγινε γιατρός (τέλειωσε ειδικότητα με γραπτό 94% για όσους αντιλαμβάνονται τι σημαίνει)και μάλιστα έγινε ένας «εξαιρετικός χειρουργός» όπως λένε συνάδελφοί του.

Για ρίξτε μια ματιά γύρω σας και δείτε εάν έχουμε και στην περιοχή μας, συμπολίτες από φτωχές οικογένειες που εάν δεν είχαν «πείσμα» οι ίδιοι μέσα τους, για να σπουδάσουν και να αλλάξουν ζωή (και επίσης να γίνουν εξαιρετικοί στο αντικείμενο των σπουδών τους),  σήμερα θα φορούσαν τις ίδιες λασπωμένες μπότες που φορούσαν οι πατεράδες τους. Εάν μάλιστα βρείτε κάποιους σαν αυτό που σας περιγράφω, προσέξτε λίγο παραπάνω ορισμένες συμπεριφορές και αντιδράσεις τους και κάντε συγκρίσεις με τον Πολάκη. Μετά γράψτε μου ένα σχόλιο…

Ο Πολάκης λοιπόν (για να επανέλθω) με το πείσμα και με την προσπάθειά του, αλλά και με το έντονο παρουσιαστικό και τον εξωστρεφή χαρακτήρα του όχι μόνο έγινε γιατρός, όχι μόνο απέδρασε από τη φτώχεια κι από μαντρί του πατέρα του, αλλά γύρισε πίσω στο χωριό του, στα Σφακιά κι έβαλε υποψηφιότητα για δήμαρχος. Εκλέχθηκε δύο φορές, την πρώτη (το 2010) με 62% (τότε ως δήμαρχος δημιούργησε μέχρι και πλωτό ασθενοφόρο για να μετακινεί ασθενείς ταχύτερα στα Χανιά) και στη δεύτερη θητεία (το 2014) επανεκλέχθηκε με 94% (καλά το διαβάσατε) διότι δεν είχε αντίπαλο. Αμέσως μετά το «δημαρχιλίκι» εκλέχθηκε «μαρς» βουλευτής Χανίων με τον ΣΥΡΙΖΑ κι λίγο μετά μπήκε στην κυβέρνηση.Τη συνέχεια την ξέρετε όλοι.

ΠΟΣΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ;

Και σας ρωτώ. Θέλει πολύ ο άνθρωπος για να χάσει το μέτρο;

Το βλέπουμε καθημερινά και στο Ρουμλούκι. Άνθρωποι άξιοι, ικανοί, έρχεται η ώρα που χάνουν το μέτρο και νομίζουν ότι στη σημερινή εποχή μπορούν ακόμη να λειτουργούν όπως λειτουργούσαν κάποτε στο χωριό τους, όταν τους πήγαιναν όλα «πρίμα», όταν χτυπούσαν το χέρι στο τραπέζι και με μιας οι απέναντι έτρεχαν στην τουαλέτα. Όταν ήταν και οι ίδιοι ήταν κάποτε κάτι σαν τον Πολάκη στα Σφακιά.

Σήμερα όμως μπορούν; Μπορούν να είναι το ίδιο και να «κινούνται» το ίδιο, όπως κάποτε; Όχι βέβαια. Και δεν είναι μόνο επειδή τα χρόνια πέρασαν και η εποχή άλλαξε. Είναι κι άλλα. Άλλο είναι ο κόσμος στα Σφακιά, άλλο είναι ο κόσμος στην Αθήνα. Άλλο είναι ο κόσμος στο «χωριό» κι άλλο στην Αλεξάνδρεια. Κι αλλιώς είναι ο τρόπος που μπορείς να πολιτευτείς στα Σφακιά ως δήμαρχος ή ως βουλευτής, αλλιώς είναι όταν απευθύνεσαι σε όλη την Ελλάδα. Δείτε το και σε κλίμακα… Ρουμλουκιού και κάντε τις συγκρίσεις σας.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΛΑΚΗ- ΚΥΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Ο… ΚΥΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Για να μη τα πολυλογώ, πιστεύω πως ο Πολάκης κάπου έχασε το μέτρο και φθάσαμε σε δηλώσεις σαν αυτή που έκανε για να σχολιάσει τον Κυμπουρόπουλο.  Κι επειδή τους συνανθρώπους  ΑΜΕΑ τους σέβομαι και δεν τους αντιμετωπίζω σαν κάτι «διαφορετικό» θα προσθέσω ότι και ο Κυμπουρόπουλος ήταν επίσης «ευάλωτος» πολιτικά όταν δήλωνε: «Δεν θέλησα ποτέ μόρια, επιδόματα, χάρες. Ίσες ευκαιρίες διεκδικώ. Διεκδικώ αυτό που δεν υπάρχει». Κρίνω τη δήλωσή του ελαφρώς πολιτικάντικη και νομίζω ότι σχετίζεται άμεσα με την υποψηφιότητά του. Να σας εξηγήσω τι εννοώ.

Το δικαίωμα που προβλέπεται από το Σύνταγμα για επιπλέον μοριοδότηση των ΑΜΕΑ σε σχέση με το δημόσιο δεν μπορεί κανείς να το αποκαλεί ευεργέτημα και να του αποδίδει χαρακτηριστικά χάρης και ελεημοσύνης. Ορθώς το έχουν διεκδικήσει τα άτομα αυτά και δικαίως τους έχει αποδοθεί από την πολιτεία. Εάν ο Στέλιος Κυμπουόπουλος είναι μια ξεχωριστή ιδιοφυία (που όντως είναι) και μπορεί να διεκδικήσει ζητήματα «στα ίσια» έναντι των θεωρούμενων αρτιμελών (δεν μου αρέσει η έκφραση αλλά αλλού είναι η ουσία), δεν είναι ο κανόνας αλλά η εξαίρεση. Ο κανόνας είναι αυτό που δικαιούνται οι πολλοί και οι πολλοί αυτή της κατηγορίας δικαιούνται μόρια και επιδόματα ως «αντιστάθμισμα». Δεν είναι χάρη αυτό. Κι αν δεν τα θέλει ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος αυτό είναι δικαίωμά του, όμως οι Κυμπουρόπουλοι και οι Χόκινγκς της ζωής είναι μετρημένοι στα δάκτυλα και δεν εκφράζουν τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΑΜΕΑ. Είναι σαφώς παράδειγμα άξιο προς μίμηση, δυστυχώς όμως δεν είναι παράδειγμα εφικτό για τη μεγάλη πλειοψηφία κι αυτή είναι η πραγματικότητα εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές.

ΤΑ ΑμΕΑ, Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ

Για να ολοκληρώσω.

Η δήλωση του Στέλιου Κυμπουρόπουλου ότι ως νέος άνθρωπος δεν θα ήθελε να έχει εμπόδια και να πετύχει τους στόχους του, είναι κατανοητή, αυτό έπρεπε να ισχύει ιδανικά για κάθε ΑμΕΑ. Σήμερα όμως (και εννοώ στον κόσμο που ζούμε) δεν ισχύει αυτό κι έχουμε υποχρέωση ως κοινωνία να το «αντισταθμίσουμε» αφού συμφωνήσουμε στο ότι οι ίσες ευκαιρίες δεν συμπυκνώνονται σε επιδοματική πολιτική και σε μοριοδοτήσεις αλλά σε ισότιμη αντιμετώπιση των ΑμΕΑ από κάθε άποψη.

Από την πιο απλή όπου ο συμπολίτης με αμαξίδιο, θα μπορεί να κυκλοφορεί σε κάθε περιοχή του δήμου Αλεξάνδρειας, όπως μπορούν και οι υπόλοιποι, να μπορεί να παίξει με τα παιδιά του σε παιδικές χαρές του δήμου μας όπως και οι υπόλοιποι, να μπορεί να παρακολουθήσει ένα αθλητικό γεγονός από τις κερκίδες ενός γηπέδου του δήμου μας και όχι από κάπου «στην άκρη», για άλλα παρόμοια μέχρι και για τα πιο πολύπλοκα.

Όπου ένας τυφλός συμπολίτης θα μπορεί να ζει σε κάθε περιοχή του δήμου Αλεξάνδρειας αυτόνομα και αξιοπρεπώς, μόνος ή με την οικογένειά του, ένας κωφός συμπολίτης θα μπορεί ισότιμα να εκλεγεί στο δημοτικό συμβούλιο Αλεξάνδρειας και να ασκεί πλήρως τα καθήκοντά του αλλά και να μπορεί να παρακολουθεί και να συμμετέχει σε κάθε διαδικασία του δήμου, στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Αλεξάνδρειας ή στα γραφεία του δημαρχείου και των δημοτικών υπηρεσιών. Όπου μια μουγκή δικηγόρος θα μπορεί να εκπροσωπήσει χωρίς πρόβλημα τους πελάτες της, στην Αλεξάνδρεια, στην Ημαθία, στην Ελλάδα.

Όταν όλα τα παραπάνω συμβούν στην πραγματικότητα τότε «ναι» θα μπορεί να είναι διαφορετική η αντιμετώπιση των ΑμΕΑ σε σχέση με την πολιτική των επιδομάτων και των μοριοδοτήσεων. Μέχρι τότε, οι λεγόμενες «ευνοϊκές διατάξεις» για αυτούς τους συνανθρώπους μας είναι απαραίτητες, τις δικαιούνται και δεν πρέπει να θεωρούμε ότι ως κοινωνία τους κάνουμε «χάρη». Ούτε όμως πρέπει να επιχειρείται και μικροπολιτική εκμετάλλευση, σε σχέση με όλα αυτά και εξήγησα προηγουμένως τι εννοώ.

CONCLUSIONS

Για τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο (που σύμφωνα με το zoomerang.gr θα έλθει για ομιλία στη Βέροια τη μεθεπόμενη Δευτέρα 6 Μαΐου) μάλλον η όλη υπόθεση εξελίχθηκε σε «προεκλογικό βούτυρο στο ψωμί του» (πολύ θα ήθελα να μάθω τι πραγματικά σχολιάζουν μετά από όλα αυτά, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, η Μισέλ Ασημακοπούλου και άλλοι «γαλάζιοι» ή «σκούρο μπλε» συνυποψήφιοί του). Σίγουρα δεν χρειάζεται αυτόκλητους υπερασπιστές για τα λεγόμενά του αλλά και δεν δείχνει να έχει πρόβλημα (κι αυτό είναι προσωπική επιτυχία του) εάν κάποιοι τον αντιμετωπίζουμε ισότιμα ως πολιτικό, ενίοτε και κριτικά για τις πολιτικές απόψεις του, χωρίς να «φρενάρουμε» επειδή είναι ΑμΕΑ.

Για τον Παύλο Πολάκη το άφησα τελευταίο. Ήταν άστοχος (επιεικώς) έως και αήθης, ο τρόπος που τοποθετήθηκε στην υπόθεση του διορισμού του Στέλιου Κυμπουρόπουλου στο ΕΣΥ ως γιατρός ΑμΕΑ και ο τρόπος που χειρίστηκε όλο το θέμα. Όπως ορθά το είπε η Φώφη Γεννηματά, προκαλεί απορία, το…  γιατί τόσο «δηλητήριο» για έναν νέο άνθρωπο και ειδικά για έναν νέο που αποτελεί φωτεινό παράδειγμα και κίνητρο για την αντιμετώπιση της ζωής. Επιπλέον ο Παύλος Πολάκης λειτούργησε ως σανίδα σωτηρίας στη Νέα Δημοκρατία και στον Κυριάκο Μητσοτάκη σε μια χρονική στιγμή που είχαν στριμωχτεί για κάποιες νέες απόψεις τους, περί κατάργησης των «δώρων» στη μισθοδοσία, κατάργησης του επιδόματος ανεργίας και άλλα σχετικά.

Ο Αλέξης Τσίπρας προφανώς και θέλει να διατηρήσει «αλώβητες» κάποιες περιοχές της χώρας όπου μπορεί να ελπίζει σε ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά για το κόμμα του, όπως στον γειτονικό Βελβεντό (όπου τους έκανε ξεχωριστό δήμο) και σε σχέση με την περίπτωση Πολάκη, στα Σφακιά. Όμως σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, το ποτήρι με τις συμπεριφορές του υπουργού του, δείχνει ότι ξεχείλισε. Αυτό φαίνεται και από πολλές αντιδράσεις μέσα στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, που αρκετοί πλέον θεωρούν τον Πολάκη «βαρίδιο».

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΣΥΡΙΖΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

Θα είχε όμως ενδιαφέρον να ενημερωθούμε κι εμείς και η κοινή γνώμη της περιοχής για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το θέμα και την άποψη που έχει επ΄αυτού, ο ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας, οι συντοπίτες μας συνάδελφοι του Παύλου Πολάκη, ο Χρήστος Αντωνίου, η Φρόσω Καρασαρλίδου, ο Γιώργος Ουρσουζίδης. Οι νεοδημοκράτες της Ημαθίας έχουν «ξεσαλώσει» με την υπόθεση Πολάκη- Κυμπουρόπουλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας δεν θα απαντήσει; Οι βουλευτές του δεν θα πάρουν θέση;

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΓΚΥΡΙΝΗ- ΝΑΛΜΠΑΝΤΗ

Όσο για αυτά που ανέφερα παραπάνω σε σχέση με τον δήμο Αλεξάνδρειας και τις συνθήκες για τα ΑμΕΑ, θα ήθελα να ακούσω και τις απόψεις των Παναγιώτη Γκυρίνη και Κώστα Ναλμπάντη, εάν μου κάνουν την τιμή. Δεν απλώνομαι και σε άλλους υποψήφιους διότι λειτουργώ ως αρθρογράφος  με προσωπική άποψη επί προσώπων, γράφω συγκεκριμένα και δεν κάνω γενικό ρεπορτάζ. Μπορεί σε κάποιους να ξενίζει αυτό, όμως έτσι έχουν τα πράγματα κι εδώ έχουμε να κάνουμε με στήλη (όπως λέμε με εκπομπή) συνεπώς οι «καλεσμένοι» είναι δική μου υπόθεση.

Αναμένοντας, σας χαιρετώ. Σύντομα θα τα ξαναπούμε με κάποια τοπικά νέα για τις εθνικές εκλογές και πρόσωπα- υποψήφιους κομμάτων στην Ημαθία (στενάχωρα για κάποια πρόσωπα, ευχάριστα για άλλα). Θέλω όμως πρώτα να διασταυρώσω τα όσα έμαθα και μετά να τα γράψω.

Εύχομαι Καλή Ανάσταση σε όλο τον κόσμο, ως ευχή σε σχέση με τη Μεγάλη Εβδομάδα που διανύουμε αλλά και από κάθε άποψη.

Αλεξανδρινός