Επιστολή από τον πρόεδρο του 15μελούς του Λυκείου Μελίκης λάβαμε πριν από λίγο.
Η επιστολή είχε να κάνει με κάποια γεγονότα που περιγράφονται από την σημερινή κατάληψη στο ΓΕΛ Μελίκης.
Διαβάστε:
Θα ήθελα να απευθυνθώ σε όλους ως μαθητής. Ούτε σαν πρόεδρος 15μελούς, ούτε σαν παιδί. Η σκοπιά του μαθητή είναι η πιο σημαντική.
Είδα λοιπόν, ένα σύλλογο γονέων και κηδεμόνων να εκπροσωπείται, από μόνο ένα άτομο. Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του. Άνθρωποι που χρησιμοποιούν δόλια μέσα για να σπάσουν καταλήψεις, άνθρωποι που σκορπούν τον τρόμο στα παιδιά, που δεν τους ενδιαφέρει τίποτα πέρα από τη γνώμη τους, που δεν υπερασπίζονται τα δικαιώματα των παιδιών τους, δεν έχουν θέση στην εκπροσώπηση των μαθητικών κοινοτήτων.
Ακόμη περισσότερο όταν παραπληροφορούν, διαστρεβλώνοντας λεγόμενα καθηγητών και συμμαθητών μου. Είναι ώρα να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν, γιατί κάθε μέρα που περνά γίνεται εμφανής η έλλειψη παιδείας κάποιων.
Έφτασε η στιγμή να γίνει κατανοητό από την κοινότητά μας, πως οι γονείς οφείλουν να σέβονται όπως περιμένουν να τους σεβαστούμε και εμείς, και να μην κρύβονται πίσω από τη μάσκα της ηλικίας τους.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα “ψυχρού πολέμου” Εις βάρος συμμαθητών μου.
Με εκτίμηση
Μαντζουλόπουλος Χριστόφορος-Κωνσταντίνος
Η παραπληροφόρηση και η διαστρέβλωση γεγονότων γινεται με αυτήν εδω την επιστολή οπου ο συγγραφέας μπήκε στην διαδικασία να μιλησει για συμβάντα στα οποια ο ίδιος δεν παρευρισκόταν. Το σχολειο ειναι ενας χώρος οπου απαιτείται συνεργασία μεταξύ όλων των επιμέρους μερών: μαθητών,καθηγητών και συλλόγου. Οι μαθητές ναι οφείλουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους αν θεωρήσουν οτι αυτα καταπατώνται ή δεν απολαμβάνουν ολα αυτα που το νομικό πλαίσιο ορίζει. Πριν φτάσουμε ομως στο σημείο της κατάληψης πρεπει προηγείται συζητηση με τους αρμόδιους φορείς προκειμένου να μην φτάσουν τα πραγματα σε αυτο το σημείο. Τα περισσότερα αιτήματα της κατάληψης αφορούν την εκπαιδευτική διαδικασία γενικότερα και ξεκίνησαν απο την πανελλήνια κατάληψη στις 30 Οκτωβρίου. Οι μαθητές δεν ξεσηκώθηκαν μόνοι τους για κατάληψη. Οι περισσότεροι απο αυτούς δεν ξέρουν καν τι παει να πει κατάληψη και τι μπορει να επιφέρει αυτη. Αν οντως ενδιαφέρονταν για την επίλυση των προβλημάτων,τα οποια θα μπορούσαν Φυσικα να υλοποιηθούν αν ειχε ζητηθεί η διευθέτηση τους, δεν θα προχωρούσαν σε μια τέτοια ενέργεια οπου η απόφαση για το κλείσιμο του σχολείου παρθηκε αφου κλείστηκε και τις προηγούμενες μερες. Δεν ειναι δυνατόν να συμβαίνει αυτο. Να κλείνει μια επιτροπή μαθητών το σχολειο για να συγκεντρώσει τους μαθητές ώστε να επιλέξουν αν θελει να κλείσει ή οχι. Την πρωτη μερα της κατάληψης οι «αρχηγοί» ζητούσαν απο τους μαθητές να βρουν αιτήματα για να κρατήσουν το σχολειο κλειστο. Που φτάσαμε! Να ζητάμε να λυθούν τα προβλήματα τα οποια ακομα δεν ξερουμε ποια ειναι. Οταν ομως ολοι αυτοι καταλάβουν σε τι κατασταση έφεραν οχι μονο τους μαθητές που δεν ηταν σύμφωνοι αλλα και τους ίδιους τους εαυτούς τους θα καταλάβουν οτι ηταν προτιμότερο να ζητήσουν απο το διευθυντή να μεριμνήσει για τις αντιολισθητικές ταινίες στις σκάλες και οχι να σταματήσουν την λειτουργια του σχολείου απλα και μονο επειδη ειναι παράδοση καθε χρονια να συμβαίνει αυτο και επειδη κάποιοι θυμήθηκαν οτι η παιδεία που παρέχεται χρήζει αναθεώρησης .