Η εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Ι. Μονή Αγ. Πάντων Βεργίνης

Την Παρασκευή 8 Μαΐου το πρωί, εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία, κεκλεισμένων των θυρών, στην Ιερά Μονή Αγίων Πάντων Βεργίνης και απηύθυνε πατρικούς λόγους προς την μοναστική αδελφότητα. 

Δείτε εικόνες του Κοσμά Καραγιάννη:

Στην ευαγγελική περικοπή ο Μητροπολίτης μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Οὗτος ἐστιν ὁ μαθη­τής ὁ μαρ­τυρῶν περί τού­των καί γράψας ταῦ­τα καί οἴδαμεν ὅτι ἀ­ληθής αὐτοῦ ἡ μαρτυ­ρία ἐστίν».

Μέ αὐτά τά λόγια, πού ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνω­σμα ὁλο­κληρώνει ὁ εὐαγγελιστής Ἰω­­άννης, ὁἠγαπημένοςμαθητήςτοῦΚυρίουκαίπαρθένος, τοῦ ὁποίου τή σεπτή μνήμη πανη­γυρί­ζου­με σήμερα, τήν προσω­πι­κή του μαρτυ­ρία γιά τή ζωή καί τή διδα­σκα­λία τοῦ Ἰησοῦ Χρι­στοῦ.

Καί αἰσθάνεται τόσο ταυτισμένος μέ τόν δι­δάσκαλό του, τόσο ταυ­τισμένος μέ τόν Χριστό, πού δέν θεωρεῖ ἀπαραί­τητο νά διευκρι­νί­σει ποι­­ός εἶναι· δέν θεωρεῖ ἀπαραί­τητο νά μᾶς πεῖ τό ὄνομά του. Εἶναι ὁ μαθητής, μᾶς λέγει, σάν νά εἶναι ὁ μοναδικός μαθητής τοῦ Χριστοῦ.

Τήν αἰσθανόταν αὐτή τήν ἰδιαί­τε­ρη σχέση ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεο­­λόγος, γιατί γνώρισε τόν Χρι­στό ὅταν ἦταν πολύ νέος μαζί μέ τόν ἀδελφό του, τόν Ἰά­κω­βο, καί τόν ἀγάπησε πολύ.

Ἔ­ζησε δίπλα του τά χρόνια τῆς δημόσιας ζωῆς του, τό κήρυγμα καί τά θαύματά του, τήν πορεία του πρός τό πάθος καί τήν ἀγω­νία τῆς προδοσίας του, καί δέν δίστα­σε νά τόν ἀκο­λουθήσει τέλους, μέχρι τόν Σταυ­ρό χωρίς νά φο­βη­θεῖ, ὅπως οἱ ἄλλοι μα­θητές. Παρέ­μεινε κά­τω ἀπό τόν Σταυρό μαζί μέ τήν Παναγία καί τίς εὐσεβεῖς μα­θήτριες τοῦ Χριστοῦ καί τόν ἄκουσε τόν Χριστό νά τοῦ ἐμπι­στεύ­εται τή φρον­τίδα τῆς Πανα­γίας Μητέρας του καί νά ἀναθέτει τή δική του φροντίδα στή μητρική της ἀγάπη.

Ἡ ἀγάπη ὅμως τοῦ Ἰω­άννη πρός τόν πε­φι­λημένο διδάσκαλο τόν κά­νει νά μήν μπορεῖ νά ἡσυχάσει καί ὅταν ἀκό­μη ἐκεῖνος κεῖται νε­κρός· γι᾽ αὐτό καί σπεύ­δει τό πρωί «τῆς μιᾶς τῶν σαββάτων» στόν κῆ­­­πο ὅπου ἔκειτο τό μνη­μεῖο τοῦ Ἰωσήφ· σπεύ­δει γιά νά δεῖ τί ἔγι­νε μέ τόν Χριστό καί ἔτσι γίνεται αὐ­τό­­πτης μάρτυς τῆς Ἀνα­­­στά­σε­ώς του.

Αὐτή τή μαρτυρία τῆς ζωῆς του κοντά στόν δι­­δάσκαλό του ἀλλά καί τή μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεώς του, θά με­τα­φέρει ὁ ἅγιος εὐ­αγ­γελιστής Ἰωάννης ὄχι μόνο μέ τό εὐαγ­γέ­λιο καί τίς ἐπι­στολές του ἀλλά καί μέ τή δι­δασκαλία του στά μέρη πού τόν ὁδήγησε τό ἅγιο Πνεῦμα μετά τήν Πεντηκοστή.

Στό πρόσωπό του ταυ­τί­­ζεται ἡ ἰδιότητα τοῦ μα­θητοῦ καί τοῦ μάρ­­­τυ­ρος, μάρτυρος διά τοῦ λόγου του ἀλλά καί διά τῆς ὁμολογίας του ἐνώπιον τῶν Ρωμαίων δικα­στῶν του καί διά τῆς ὑπομονῆς του στά βασανιστήρια καί τήν ἐξο­ρία του στήν Πάτμο, στήν ὁποία τόν κατα­δί­κασε ὁ Ρωμαῖος αὐτο­κρά­τορας, μάρτυς ὡς αὐτόπτης τῆς ἐπί γῆς παρου­σίας τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί ὡς μάρ­τυς πιστός τῆς θείας Ἀποκα­λύ­ψεως στό ἱερό σπή­λαιο τῆς Πά­τμου.

Ἡ μαρτυρία του αὐτή ὑπεν­θυ­μί­ζει καί σέ ὅλους ἐμᾶς, ὅσοι μέ τό βάπτι­σμα καί πολύ περισσότερο μέ τήν ἀφιέρωσή μας στήν Ἐκκλη­σία τοῦ Χρι­στοῦ εἴτε ὡς μοναχοί εἴτε ὡς κληρικοί, γίναμε καί εἴ­μα­στε μαθητές του, ὅτι μαθητής τοῦ Χρι­στοῦ σημαίνει καί μάρ­τυ­ρας τοῦ Χριστοῦ. Μᾶς ὑπεν­θυμίζει ὅτι καί ἐμεῖς ὀφείλουμε νά εἴμα­στε μα­θη­τές τοῦ Χριστοῦ μέ τόν τρόπο πού ἦταν καί ὁ ἑορ­τα­ζό­μενος εὐαγγε­λιστής Ἰωάννης. Δη­λα­­δή ἀφο­σιω­μένοι στήν ἀγάπη καί τήν πίστη του χωρίς δειλία καί χωρίς φόβο γι᾽ αὐτούς πού ἀρνοῦ­νται ἤ ἀμ­φι­σβητοῦν τή θεότητά του· γι᾽ αὐ­τούς πού ἀρ­νοῦ­νται ἤ ἀμφι­σβη­τοῦν τήν παρουσία του στή ζωή τοῦ κό­σμου ὄχι μό­νο στό πα­ρελ­θόν ἀλλά καί σή­μερα· γι᾽ αὐ­τούς πού ἀμ­φισβητοῦν τή ση­μασία τῶν λόγων του καί τῶν ἐντολῶν του στή ζωή τῶν ἀν­θρώπων.

Μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι μαθητής τοῦ Χριστοῦ σημαίνει καί μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ. Ση­μαίνει ὅτι ὁ καθέ­νας ἀπό ἐμᾶς πρέπει νά με­ταφέρει τή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ στόν δι­πλα­­νό του, στό περι­βάλλον του καί στόν κό­­σμο. Σημαίνει ὅτι κα­θέ­νας ἀπό ἐμᾶς πρέπει νά δίνει τή δική του μαρτυρία γιά τόν Χρι­στό, νά μεταδίδει τήν προσωπική του ἐμ­πει­ρία ἀπό τή ζωή του μέ­σα στήν Ἐκκλη­σία, ἡ ὁποία εἶναι τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ· νά μετα­δί­δει τήν προσωπική του ἐμπειρία ἀπό τή συνά­ν­τησή του μέ τόν Χριστό. Σημαίνει ὅτι ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς πρέπει νά δί­νει μέ τή ζωή του τή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ· πρέπει νά κάνει γνω­στές μέ τή συμπεριφορά του καί τά ἔργα του τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ· πρέ­πει ἡ ζωή του νά εἶναι «ἐπιστολή Χριστοῦ γι­νω­σκο­μένη καί ἀνα­γι­νω­σκομένη ὑπό πάν­­των ἀνθρώ­πων».

Συγχρόνως ὅμως ση­μαί­νει ὅτι πρέ­πει νά εἶ­ναι ἕτοιμος νά ὑπο­φέρει καί τίς ὅποιες εἰ­ρωνίες, λοι­δορίες ἤ ἀμ­φισβητήσεις ἐνδέχε­ται νά ἀντιμετωπίσει ἀπό ἀνθρώπους πού δέν πι­στεύουν· πρέπει νά εἶ­ναι ἕτοιμος νά ἀν­τι­μετωπίσει ἀκόμη καί ἐμ­πόδια καί δυσκολίες στή ζωή του πού μπορεῖ νά τοῦ δημι­ουρ­γήσουν ἄνθρωποι ἀντίθετοι πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλη­σία, ἄν­θρω­ποι πού δέν σέβονται καί δέν τιμοῦν τήν εὐ­σέβεια καί τήν ἀρετή, ἀλλά καί τόν ἀγώνα πού ἀ­παι­τεῖται γιά τήν κα­τά­κτησή τους, ὥστε νά δί­δει τή μαρτυρία τοῦ Ἰη­σοῦ Χριστοῦ καί νά ἀπο­δεικνύεται γνήσιος μαθητής του.

Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα τόν ἅγιο εὐ­αγγελιστή Ἰωάννη, τόν μα­θητή καί μάρτυρα, τόν ἁγνό καί παρ­θένο, ἄς ζηλώσουμε τήν ἀ­γά­πη του καί τήν τόλμη του χάριν τοῦ Χριστοῦ καί ἄς προσπαθή­σου­με μέ τίς πρεσβεῖες καί τή μεσιτεία του νά φα­νοῦ­με καί ἐμεῖς γνήσιοι μα­θητές καί μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, ὅπως καί ἐκεῖνος.