Ρετρό ιστορίες: Όταν στην Αλεξάνδρεια υπήρχε η ντίσκο “ΕΚΦΡΑΣΗ”

Αφήγηση του Γιάννη Τόνια στον Γιώργο Θεοδωρίδη

Ήταν βράδυ του Σεπτέμβρη του 1982.

Τρεις παιδικοί φίλοι, νέοι επιχειρηματίες, ο Δημήτρης Σαουλίδης, ο Ξενοφών Λιακόπουλος και ο Ιωάννης Τόνιας, αποφασίζουν να επεκτείνουν τις επαγγελματικές τους δραστηριότητες.

Σε μία φιλική συνάντηση στο σπίτι του Γιάννη Τόνια, πίνοντας μπύρα και τρώγοντας σπιτική πίτσα, ο Δημήτρης και ο Ξενοφών ρίχνουν την ιδέα να επεκταθούν επαγγελματικά στον χώρο της διασκέδασης.

Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και μετά από μία βδομάδα επεξεργασίας, αποφάσισαν να νοικιάσουν το παλιό ιδιωτικό Γυμνάσιο, πίσω από την πολυκατοικία του Βασίλη Μπέρσου, που έχει είσοδο από την οδό Ναούσης για να κάνουν μία ντισκοτέκ.

Το κτίριο νοικιάστηκε και στις αρχές του Οκτώβρη ξεκίνησαν οι εργασίες. Οι εσωτερικές αίθουσες γκρεμίστηκαν και δημιουργήθηκε ένας όμορφος χώρος γύρω στα 600 τ.μ.

Την εποχή εκείνη υπήρχε στην πόλη και η ντίσκο “Αιμιλιάνο” του Αιμίλιου Τσαχουρίδη.

Η πεποίθηση των τριών φίλων ήταν πως το μαγαζί θα δουλέψει, γιατί την εποχή εκείνη ο κόσμος έβγαινε και η διασκέδαση αυτού του είδους είχε πέραση.

Το μαγαζί δημιουργήθηκε σωστά, η μόνωση που περάστηκε, δεν ενόχλησε ποτέ κανένας στα χρόνια της λειτουργίας του. Η μία πλευρά του μαγαζιού καλύφθηκε με καθρέφτες. Η πίστα που δημιουργήθηκε έγινε με ξύλινο πάτωμα. Είχε επιλεγεί διακοσμητής από τη Θεσσαλονίκη αλλά τα περισσότερα σχέδια του μαγαζιού έγιναν από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες. Το μπαρ και τα καθίσματα της ντισκοτέκ πάρθηκαν από παρόμοιο μαγαζί της Θεσσαλονίκης που είχε κλείσει.

Παράλληλα υπήρχε και η αναζήτηση του ονόματος για την ντισκοτέκ. Νονές αποδείχθηκαν οι σύζυγοι των επιχειρηματιών οι οποίες έδωσαν το όνομα “ΕΚΦΡΑΣΗ”.

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν στις αρχές του Δεκέμβρη του 1982 και στα μέσα του Δεκεμβρίου έγινε το opening της ΕΚΦΡΑΣΗΣ.

Η ντισκοτέκ άνοιγε κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή και στις γιορτές.

Χαρακτηριστικό του τιμοκαταλόγου του μαγαζιού ήταν πως τα αναψυκτικά (coca cola, sprite κλπ) είχαν την ίδια τιμή με τα ποτά, δηλαδή 200 δραχμές. Μία φιάλη ουίσκι κόστιζε 2.500 δραχμές, μία φιάλη Martini 2.000 δραχμές, σαμπάνια 2.000 δραχμές και κονιάκ 7 αστέρων 2.500 δραχμές. Αναλογικά με τους μισθούς της εποχής, οι τιμές ήταν όπως και σήμερα.

Με το άνοιγμα της ΕΚΦΡΑΣΗΣ, λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1982, πολύ κόσμος βρέθηκε στο μαγαζί από την Αλεξάνδρεια, τη Βέροια, το Αιγίνιο, τη Μελίκη, την Κατερίνη και την γύρω περιοχή.

Dj και μπάρμαν δούλευαν δύο παιδιά από τη Βέροια ενώ στη διάρκεια των εορτών στο μπαρ βοηθούσαν και οι ίδιοι ιδιοκτήτες. Ο Δημήτρης Σαουλίδης βοηθούσε πολλές φορές και ως dj. Σερβιτόροι στο μαγαζί ήταν από την Αλεξάνδρεια όπως ο Παναγιώτης Κύρτσης, στην πόρτα ήταν ένα παιδί από την Κορυφή, στη μάρκα μία κοπέλα από τη Βέροια ενώ βοηθούσαν στη μάρκα και οι σύζυγοι των ιδιοκτητών.

Τις πρώτες ημέρες λειτουργίας της ΕΚΦΡΑΣΗΣ, ο κόσμος που ερχόταν ήταν τόσο πολύς που δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν όλοι. Το μαγαζί λειτουργούσε σε τόσο νόμιμα πλαίσια που ποτέ δεν είχε καμία αγορανομική, υγειονομική ή φορολογική παράβαση.

Το μαγαζί άνοιγε και για αποκριάτικες εκδηλώσεις, παιδικούς χορούς και χορούς Λυκείων που ξεκινούσαν εκείνη την εποχή να γίνονται.

Μετά από τρία χρόνια λειτουργίας ήρθε η κόπωση των ιδιοκτητών. Πρωινή εργασία σε συνδυασμό με τη βραδινή δυσκόλεψε τα πράγματα. Έτσι αποφασίστηκε το μαγαζί να παραχωρηθεί. Το 1985 το μαγαζί πήρε ο Μάκης Κυρόπουλος (Σπανός) που το ονόμασε χειμερινή Relax ο οποίος είχε ήδη τα μαγαζιά Make Up και καλοκαιρινή Relax.

Ο χώρος της ντίσκο ΕΚΦΡΑΣΗ όπως είναι στις σημερινές ημέρες

Ρεπορτάζ:

Γιώργος Θεοδωρίδης