Ο Νίκος Βουλτσινός γεννήθηκε στα Παλιάμπελα Κολινδρού Πιερίας το 1936.
Στην Αλεξάνδρεια ήρθε σε ηλικία των 10 ετών όταν στα Παλιάμπελα είχε καεί το σπίτι της οικογένειάς του και τους είχε παραχωρηθεί οικόπεδο στην Αλεξάνδρεια όπου έχτισαν ένα σπίτι.
Σε ηλικία των 10 ετών ξεκίνησε το Δημοτικό Σχολείο στην Αλεξάνδρεια. Μετά το Δημοτικό πήγε στο Γυμνάσιο του Γιώργου Ψυχούλα όπου και διακρίθηκε ως ο πρώτος μαθητής στην τάξη του.
Η πρώτη του επιλογή στις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο ήταν η Σχολή Θεολογίας όπου δεν κατάφερε να περάσει. Στη δεύτερη προσπάθεια των εξετάσεων πέρασε στην Ιατρική αλλά για οικονομικούς λόγους δεν μπορούσε να ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Ελλάδα. Κατάφερε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη με τη βοήθεια ενός πολίτη της Αλεξάνδρειας που προσέφερε δουλειά στην οικογένειά του στα χωράφια με αντάλλαγμα τα έξοδα των σπουδών στην Πόλη. Οι σπουδές στην Κωνσταντινούπολη κράτησαν 3 χρόνια όπου πήρε το προδίπλωμα και στη συνέχεια μεταγραφή στη Θεσσαλονίκη. Ειδικότητα πήρε στην Θεσσαλονίκη και έκανε αγροτικό ιατρείο στο Δρέπανο Κοζάνης και εξυπηρετούσε την Οινόη, την Πτελέα, τα Κοίλα και τα Μελίσσια Κοζάνης.
Κάθε Δευτέρα πήγαινε με τη σύζυγό του Μαρίνα στην Οινόη όπου ο Δημοσθένης Θεοδωρίδης του είχε παραχωρήσει μία κάμαρη όπου ο Νίκος Βουλτσινός εξέταζε δωρεάν. Οι κάτοικοι τον αγαπούσαν ιδιαίτερα και το έδειχναν με την κάθε ευκαιρία. Έμεινε στην Κοζάνη για τρία χρόνια, 1 χρόνο στο Δρέπανο και τα γύρω χωριά και 2 στην πόλη της Κοζάνης όπου πήρε ειδικότητα (1 χρόνο γυναικολογία και 1 χρόνο χειρουργική) στο Νοσοκομείο Αγία Σοφία.
Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια όπου νοίκιασε την παλιά Κλινική Μπουράτση που ήταν δίπλα στο τότε σούπερ μάρκετ Σαραβέλος (νυν Μασούτης). Τη συγκεκριμένη κλινική, την κράτησε για δύο χρόνια. Στην διάρκεια των δύο ετών αυτών, αγόρασε οικόπεδο στην Ταγμ. Γεωργούλη 35 όπου ξεκίνησε το χτίσιμο. Η αρχή έγινε με ισόγειο και πρώτο όροφο όπου εγκαταστάθηκαν χειρουργείο, εξωτερικά ιατρεία και 13 κρεβάτια για μωρά. Στην πορεία ο χειρουργός Τζίνας και ο αναισθησιολόγος Μπαλτζής πλαισίωσαν την κλινική και τους κατασκευάστηκε ένας όροφος ακόμα τον οποίον και νοίκιασαν. Στην συνέχεια χτίστηκε ακόμα ένας όροφος όπου δημιουργήθηκε ορθοπεδική κλινική με τον ορθοπεδικό Λάζαρο Βασιλειάδη. Οι ιατροί Μερτζανίδης και Σοφρώνης Ζαφειριάδης είχαν τα τμήματα ΩΡΛ και οφθαλμολογικού χειρουργείου.
Η κλινική έφτασε να έχει 63 κρεβάτια με κοινό χειρουργείο για όλους. Η δουλειά ήταν πολλή. Υπήρχαν συμβάσεις με όλα τα ταμεία και ιδιαίτερα με τον ΟΓΑ.
Η προσέλευση ασθενών από την Πιερία (Αιγίνιο, Ν. Αγαθούπολη, Μακρύγιαλο, Κολινδρό κ.α.) ήταν πολύ μεγάλη λόγω της καταγωγής του Νίκου Βουλτσινού και της συζύγου Μαρίνας.
H κλινική του Νίκου Βουλτσινού έδινε ζωντάνια στην αγορά της Αλεξάνδρειας. Ο κόσμος που ερχόταν από τις γύρω περιοχές, επίσκεψη στην κλινική άφηνε χρήματα στην αγορά (ανθοπωλεία, καταστήματα με παιδικά, ταβέρνες κλπ). Όπως θυμάται χαρακτηριστικά η κυρία Μαρίνα Βουλτσινού, ο τότε Εμπορικός Σύλλογος Αλεξάνδρειας (Δημητριάδης – Καραδήμος) επέμεναν στο να μην κλείσει η κλινική γιατί ζωντάνευε την αγορά.
Στα πρώτα 10 χρόνια της κλινικής, είχαν γίνει 7.000 τοκετοί. Ο Νίκος Βουλτσινός μαζί με τους τοκετούς που έκανε στο Νοσοκομείο (περίπου 3.000) ξεπέρασε τον αριθμό των 10.000 τοκετών.
Το 1984 με νόμο της τότε κυβέρνησης, το επίδομα τοκετού το έπαιρναν όσοι γεννούσαν στα νοσοκομεία. Όσοι γεννούσαν στις κλινικές, το επίδομα πήγαινε στην κλινική. Αποτέλεσμα ήταν πολλές κλινικές της χώρας να κλείσουν. Μία από αυτές ήταν και η κλινική “ΜΗΤΕΡΑ” του Νίκου Βουλτσινού.
Ο Νίκος Βουλτσινός έμεινε στο ΙΚΑ μέχρι το 1988. Εκείνη τη χρονιά όλοι οι ιατροί του ΙΚΑ έφυγαν από την Αλεξάνδρεια και πήγαν στη Νάουσα. Ο Νίκος Βουλτσινός συνταξιοδοτήθηκε από το Νοσοκομείο της Νάουσας μετά από 8 χρόνια. Συνολικά είχε 35 χρόνια σαν ιδιώτης ιατρός και 25 χρόνια στο δημόσιο.
Ο Νίκος και η Μαρίνα Βουλτσινού απέκτησαν δύο παιδιά που έγιναν ιατροί και οι δύο (ακτινολόγοι).
Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Μαρίνα Βουλτσινού για την διήγηση της ιστορίας και της αφιερώνουμε το σημερινό μας άρθρο.
ΒΙΝΤΕΟ:
ΕΙΚΟΝΕΣ:
Επιμέλεια:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ
μπραβο γιωργο σ ευχαριστουμε για το ομορφο παρελθον εχω ξαναγραψει εασ ξεχωριστος ανθρωπος και επιστημονας ο θεος να αναπαυσει την καλη ψυχη του
Και πάλι συγχαρητήρια για το άρθρο. Όταν ήμασταν στην Αλεξάνδρεια και πριν μετακομίσουμε στη Θεσσαλονίκη, νοικιάζαμε και μέναμε σε διαμέρισμα της πρώην κλινικής. Ήταν απλά υπέροχοι άνθρωποι.
συνεργαστηκα με τους δυο απλα αψογοι πατερα και γιο απλα αψογοι φυσικα και η κορη κυρια
Ε
Είναι τόσο πολλά και τόσο εξαιρετικά όσα έχει προσφέρει στον τόπο μας ο πατέρας μου που δεν μπορούν να χωρέσουν σε ένα άρθρα ή ένα βιβλίο.
Έχω τόσες πολλές εικόνες χαραγμένες στην μνήμη μου. Τον θυμάμαι να βοηθάει ασθενείς αγνοώντας την δική του υγεία. ¨Όλα αυτά τα χρόνια όπου και να βρεθώ βρίσκω ανθρώπους που τον ευγνωμονούν και έχουν να μου διηγηθούν άλλοι μία πολύ όμορφη ιστορία και άλλοι πως τους έχει σώζει την ζωή. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε κέντρο υγείας η κάποια άλλη δομή που να εξυπηρετεί τα επείγοντα περιστατικά και παρόλο που ήταν γυναικολόγος, αναλάμβανε όλα τα επείγοντα περιστατικά της περιοχής. Το έργο του ήταν εξαιρετικό και ανιδιοτελές.
Στο πλάι του πάντα ήταν η πολυαγαπημένη του, μητέρα μας.
Κύριε Θεοδωρίδη, σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη παρουσίαση που έχετε οργανώσει!!
Μας έχετε συγκινήσει!!!
Ντεπυ μου τι ωραία αναδρομή στο παρελθόν των μικρών μας χρόνων! Τρέχαμε στους διαδρόμους και οι αξέχαστες ” ξεναγήσεις” στα δωμάτια και εξεταστηρια της κλινικής του μπαμπάς σου που τον θυμάμαι να μας ” μαλώνει” με το χαμόγελο του! Σε φιλώ αναπολώντας συχνά εκείνα τα ωραία χρόνια! Η φίλη γειτόνισσα και συμμαθήτριά σου Ρούλα Ζαχαράτου
Είχα την τύχη να τον γνωρίσω μέσα στην ατυχία μου και οφείλω να ομολογήσω σαν άνθρωπος υπέροχος. Σαν γιατρός από τους καλύτερους επιστήμονες. Με στήριξε με γιατρέψει νε την βοήθεια του θεού και θα το εκτιμώ πάντα αυτό. .. άξιος πραγματικά σε όλα του Κυριος !!!!! Ευχαριστω κ. Βουλτσινε. Ευχαριστώ για ότι κάνατε Ευχαριστώ που ειμαι Τώρα καλά!!!!!