Καλή σας ημέρα, φίλες και φίλοι μου!
Εύχομαι να έχετε περάσει καλά τα Χριστούγεννα…
Να πήρατε ανάσα από το φαγοπότι και τα γλέντια…
Για να περάσετε ακόμα καλύτερα την Πρωτοχρονιά!
Άλλη μια χρονιά φεύγει, και μια καινούρια έρχεται να πάρει τη θέση της.
Αυτή που φεύγει, φυσικά και δεν θα ξεχαστεί.
Άλλωστε καμιά χρονιά δεν ξεχνιέται.
Κάθε μια αφήνει ανεξίτηλο το σημάδι της πάνω μας.
Και πως θα μπορούσε άλλωστε να ξεχαστεί;
Ξεχνιέται η ζωή του καθενός;
Ξεχνιούνται όλα αυτά που πέρασε;
Καλά ή κακά δεν έχει σημασία.
Όλα είναι μέσα μας, και όλα μας υπενθυμίζουν τι περάσαμε, πως βαδίσαμε, και που φτάσαμε.
Έτσι και η χρονιά που φεύγει, θα αφήσει με τη σειρά της τη δική της κληρονομιά.
Το δικό της σημάδι.
Άλλους τους γέμισε χαρά και άλλους λύπη.
Κάποιοι έφυγαν και άφησαν ανεκπλήρωτα κενά, και άλλοι πάλι ήρθαν και γέμισαν αγκαλιές και σπίτια.
Άλλοι έχασαν δουλειές και άλλοι βρήκαν.
Άλλοι πάλι ξεκίνησαν δικό τους δρόμο, και καλή τους σταδιοδρομία.
Είναι και αυτοί που θέλησαν μέσα στη χρονιά που πέρασε να στήσουν δικό τους σπιτικό, και καλή ζωή να έχουν.
Μερικοί άφησαν τον τόπο τους, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, και τους το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου.
Τέλος είναι και κάποιοι που έμειναν μόνοι.
Άλλοι χωρίς να το θέλουν, αλλά δεν θέλω να απελπίζονται.
Και άλλοι γιατί, είτε το επιδίωξαν, είτε ήταν τέτοιος ο τρόπος τους, που θέλοντας και μη, απομάκρυναν όλους αυτούς που τους αγαπούσαν.
Αυτοί ας πρόσεχαν.
Βέβαια συνέβησαν πολλά και διάφορα γεγονότα ανά τον κόσμο, που άλλα μας χαροποίησαν και άλλα μας λύπησαν.
Πόλεμοι, προσφυγιά, σεισμοί, πλημμύρες, μνημόνια, γάμοι, οικονομικές συμφωνίες, εκλογές, υπόγειες συζητήσεις, σκληρό παρασκήνιο…
Έφυγε ο Ομπάμα, ήρθε ο Τραμπ…
Μας άφησε και ο Σόιμπλε…
Τη Μέρκελ και τον Πούτιν πάλι δεν τους κούνησε κανείς…
Απλά καθημερινά πράγματα, που δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, γιατί το παιχνίδι που παίζεται είναι καινούριο και δύσκολο, και για δυνατούς παίχτες, κι εμείς ακόμα παιδευόμαστε με το Φιδάκι, το Ταμπού και το Γκρινιάρη.
Κυρίως το Γκρινιάρη, γιατί μάθαμε όλοι μόνο να γκρινιάζουμε, αλλά κανείς μας δεν ξεκουνιέται από τον καναπέ του, για να κάνει κάτι.
Έτσι!
Πέσε πίτα να σε φάω.
Βολεψάκηδες και Γκρινιάρηδες.
Για όλα φταίει η Κυβέρνηση, οι Μεγάλες Δυνάμεις, η Τρύπα του Όζοντος, ο Ανάδρομος Ερμής, η Θέση των Πλανητών, η Κίνηση των Μετεωριτών, η παράξενη Δραστηριότητα των Τεκτονικών Πλακών, και οι άλλοι.
Ποτέ εμείς οι ίδιοι.
Τέλος Πάντων!
Ας μη γκρινιάζω κι εγώ, μέρες που είναι.
Εύχομαι σε όλους η Καινούρια Χρονιά να μας προσφέρει ακόμα περισσότερα από ότι μας πρόσφερε η προηγούμενη.
Ή να μας επιστρέψει, όσο είναι αυτό δυνατό, όλα όσα η περασμένη μας πήρε.
Ή να κάνει τον κόπο να μας δώσει όλα η προηγούμενη μας στέρησε, ή τέλος πάντων μας χρωστά.
Δεν θα σας προτείνω βιβλίο και ταινία αυτή την εβδομάδα.
Είναι μέρες που θα πρέπει να βγαίνουμε έξω, να περνάμε καλά και να αφιερώνουμε το χρόνο μας μόνο στα αγαπημένα μας πρόσωπα!
Καλή Χρονιά!
Ευτυχισμένο και Χαμογελαστό το 2018!
Φιλιά Πολλά μέχρι την επόμενη φορά!
Μάλλον…θα τα ξαναπούμε του Χρόνου!
Κείμενο:
Ελισάβετ Δελιοπούλου
Αφήστε μια απάντηση