Ο Κόλιν Πάουελ πέθανε από κορονοϊό σε ηλικία 84 ετών.
Ο πρώτος «μη λευκός» υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, που άφησε το αποτύπωμά του στην αμερικανική εξωτερική πολιτική του 20ού αιώνα και τα πρώτα χρόνια του 21ου, πέθανε από επιπλοκές από τον Covid-19, σύμφωνα με ανάρτηση της οικογένειας στο Facebook.
«Ο στρατηγός Κόλιν Λ. Πάουελ, έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί λόγω επιπλοκών από τον Covid 19», έγραψε η οικογένεια Πάουελ.
«Χάσαμε έναν αξιόλογο και αγαπημένο σύζυγο, πατέρα, παππού και έναν σπουδαίο Αμερικανό», είπαν, σημειώνοντας ότι ήταν πλήρως εμβολιασμένος.
Η καριέρα του τον οδήγησε από τον πόλεμο στο Βιετνάμ, μέχρι τον Πόλεμο του Κόλπου, το 1991. Τότε, για ένα διάστημα χαρακτηριζόταν ως κορυφαίος υποψήφιος για να γίνει ο πρώτος Μαύρος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Πάουελ διορίστηκε σε ανώτατα αξιώματα από τρεις Ρεπουμπλικάνους προέδρους.
Διετέλεσε Σύμβουλος εθνικής ασφάλειας κατά το τέλος της προεδρίας του Ρόναλντ Ρέιγκαν από το 1987 έως το 1989 και έγινε ο νεότερος και πρώτος Αφροαμερικανός αρχηγός του Κοινού Αρχηγού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων υπό τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο κατά τη διάρκεια του πολέμου στον Κόλπο το 1991.
Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί προεδρίας Τζορτζ Μπους του νεότερου.
Μετριοπαθής Ρεπουμπλικανός και ρεαλιστής, ο Πάουελ είχε σκεφθεί να κατέβει ως υποψήφιος για να γίνει ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος το 1996 αλλά οι ανησυχίες της συζύγου του, της Άλμα, για την ασφάλειά του τον έκαναν να επανεξετάσει τα σχέδιά του. Το 2008 αψήφησε το κόμμα του, εκφράζοντας την υποστήριξή του προς τον Δημοκρατικό Μπαράκ Ομπάμα, που έγινε ο πρώτος Αφροαμερικανός που εξελέγη στον Λευκό Οίκο.
Συνηγορώντας υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, ο Πάουελ είχε εκφωνήσει στις 5 Φεβρουαρίου 2003 ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ μια μακρά ομιλία για τα όπλα μαζικής καταστροφής που υποτίθεται ότι είχε στην κατοχή του το Ιράκ, επιχειρήματα που είχαν χρησιμεύσει για να δικαιολογηθεί η εισβολή στο Ιράκ.
Ο Κόλιν Πάουελ παραδέχθηκε αργότερα πως η παρουσίαση έβριθε ανακριβειών και διαστρέβλωνε πληροφορίες μυστικών υπηρεσιών που είχαν δώσει άλλοι στην κυβέρνηση Μπους και ήταν «μια κηλίδα» η οποία, όπως είχε δηλώσει, «θα είναι πάντα ένα μέρος του απολογισμού» του.
Αφήστε μια απάντηση