Η μοίρα τους επιφύλαξε από πολύ μικρή ηλικία να χρειαστεί να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να βρεθούν σε μία ξένη χώρα μακριά από το σπίτι τους.
Τυχεροί στην ατυχία τους γιατί σε αντίθεση με άλλα μικρά παιδιά Συρίων που ζουν σε σκηνές και στο κρύο, εκείνα φιλοξενούνται μαζί με τους γονείς τους σε σπίτι της περιοχής μας με τη βοήθεια ανθρώπων που τους άνοιξαν την αγκαλιά τους.
Σήμερα τους συναντήσαμε μπροστά στο Πνευματικό Κέντρο Αλεξάνδρειας να παρακολουθούν την παρέλαση και να χαίρονται κάποιες μικρές αθώες στιγμές.
Θα κλείσουμε με την φράση του Γιάννη Απατσίδη στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο: “Οι Σύριοι δεν τρώνε ούτε παιδάκια, ούτε ανθρώπους, είναι άνθρωποι σαν εμάς“.
Αφήστε μια απάντηση