Στη Λίνα Τόνια.*
Άρθρο του Νίκου Λιολιόπουλου
Υπάρχει μια λέξη της ελληνικής αργκό που μου προξενούσε πάντοτε ιδιαίτερη αποστροφή. Πρόκειται για τη λέξη «κουλτουριάρης», που στην νεοελληνική είναι κάτι σαν βρισιά, και αλίμονο σε οποίον του προσδώσουν αυτόν τον χαρακτηρισμό.
Τι σημαίνει άραγε κουλτουριάρης;.
Η λέξη προέρχεται από την εξίσου «κακόηχη» στην Ελλάδα λέξη κουλτούρα, που ενώ σε όλες τις γλώσσες του κόσμου σημαίνει πολιτισμός, στη δική μας έχει εντελώς διαφορετική έννοια. Στην κυριολεκτική μετάφραση του όρου λοιπόν κουλτουριάρης σημαίνει πολιτισμένος, στην πράξη όμως μεταφράζεται ως κάποιον περίεργο που ασχολείται με κάτι χαζομάρες, κλασική μουσική, ποίηση και αλλά «άχρηστα πράγματα». Ο πολιτισμός μάλιστα στον τόπο μας ταυτίζεται με την «παράδοση»και την περελθοντολαγνεία.. Οι δε «πολιτιστικοί» μας σύλλογοι όταν δεν ασχολούνται με το πώς θα φέρουν ψήφους στην εκάστοτε εξουσία, λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο ως λαογραφικοί, παρά το…διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Αφήστε μια απάντηση