Ο καιρός έχει αρχίζει ήδη να ζεσταίνει και για πολλούς ξεκινάει για άλλο ένα καλοκαίρι, ο Γολγοθάς των κουνουπιών. Ξεκινάει η βραδινή και μεταμεσονύχτια μάχη με τους “αόρατους” αλλά υπαρκτούς μικρούς εισβολείς που λατρεύουν να πίνουν το αίμα μας όταν κοιμόμαστε και όχι μόνο. Αλήθεια πόσες φορές ξυπνήσατε νευριασμένοι από το χαρακτηριστικό “βζζζζζζζζ” μέσα στα αυτιά σας; Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευτούμε από τα κουνούπια; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν μας τσιμπήσει κουνούπι; Κινδυνεύουμε να μας…..
Τα κουνούπια είναι έντομα του γένους “ανωφελές”. Εμφανίζονται μόλις σταματήσουν τα κρύα του χειμώνα και δρουν σε όλη τη διάρκεια των ζεστών ημερών και νυχτών της άνοιξης, του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Τα κουνούπια όσο μικρά και να είναι έχουν την ικανότητα να πετούν και να διανύουν απόσταση, μέχρι και 2,5 χιλιομέτρων την ημέρα. Λατρεύουν τα λιμνάζοντα νερά στα οποία τοποθετούν τα αυγά τους.
Τα αυγά μετά από 3 ημέρες γίνονται ολοκληρωμένα αιμοδιψή έντομα. Το κάθε κουνούπι γεννάει περίπου 300 αυγά. Πολλές φορές ζουν και επιτίθενται κατά σμήνη και οι αγαπημένες ώρες που συνηθίζουν να “χτυπούν” είναι από το σούρουπο μέχρι το χάραμα. Η διάρκεια ζωής ενός κουνουπιού, εάν δεν βρει “τραγικό” θάνατο από κάποια παλάμη, είναι από 1 μήνα μέχρι το πολύ 40 ημέρες. Μόνο τα θηλυκά κουνούπια τσιμπάνε, όχι τα αρσενικά, αλλά επειδή είναι λίγο δύσκολο να ξεχωρίσουμε το γένος τους, καλό θα είναι να πάρουμε τα μέτρα μας.
Το κουνούπι μας τσιμπάει όχι όπως για παράδειγμα η μέλισσα για να αμυνθεί, ή γιατί νιώθει ότι κινδυνεύει, αλλά μας τσιμπάει για να επιβιώσει. Το αίμα είναι η τροφή του. Έχουν ειδικά κατασκευασμένο στόμα που εισχωρεί στο δέρμα και από εκεί μας ρουφάει το αίμα. Το σάλιο τους μουδιάζει τοπικά το δέρμα και: πρώτον εμείς δεν νιώθουμε το τσίμπημα, και δεύτερον το σάλιο τους βοηθάει το ίδιο το έντομο να χωνέψει το αίμα που έχει πιει. Στο σάλιο του κουνουπιού, οφείλεται και ο κνησμός, η φαγούρα που νιώθουμε λίγη ώρα αφού μας τσιμπήσει.
Τι πρέπει να κάνουμε όταν μας τσιμπήσει κάποιο κουνούπι; Καταρχήν το δέρμα εμφανίζει ένα σπυρί που στη βάση και τα άκρα του είναι κόκκινο και στο μέσο του είναι λευκό, και έχει έντονο κνησμό. Το βασικότερο που θα πρέπει να κάνουμε θα είναι να ΜΗΝ το ξύσουμε διότι έτσι η φαγούρα θα γίνει εντονότερη και θα διαρκέσει περισσότερο χρόνο. Μόλις ανακαλύψουμε ότι πέσαμε θύματα του μικρού “βρικόλακα”, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να πλύνουμε με άφθονο νερό και σαπούνι το σπυρί. Ένα γιατροσόφι που όμως αποδεδειγμένα βοηθάει είναι η τοποθέτηση λίγου πάγου επάνω στο σπυρί. Θα μας ανακουφίσει.
Όμως επειδή είναι δύσκολο να πολεμήσουμε τα κουνούπια ένα ένα, η καλύτερη λύση είναι η πρόληψη. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Το πρώτο είναι να τοποθετήσουμε σίτες. Στα παράθυρα, στους αεραγωγούς, στο τζάκι και στους φεγγίτες. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να καθαρίσετε τον κήπο ή το μπαλκόνι σας από οτιδήποτε έχει ακάθαρτο, στάσιμο νερό, όπως για παράδειγμα τα πιατάκια από τις γλάστρες. Καθαρίστε επίσης τους αγωγούς της αποχέτευσης ενώ για περισσότερη σιγουριά απομακρύνετε τα βάζα με το νερό, μέσα από το σπίτι.
Προσπαθήστε να ποτίζετε όχι το βράδυ, αλλά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Για να προστατευτείτε, όταν πέσει ο ήλιος καλό θα είναι να φοράτε ελαφρά λευκά ρούχα που θα καλύπτουν όσο το δυνατόν τα χέρια και τον λαιμό σας. Ένας ανεμιστήρας, ή το κλιματιστικό μέσα στο σπίτι δυσκολεύουν τα κουνούπια πάρα πολύ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα “φιδάκια”, τα εντομοκτόνα αέρα, τις εντομοαπωθητικές ταμπλέτες, και τις λοσιόν δέρματος για τα κουνούπια. Όμως Αυτά προϋποθέτουν ιδιαίτερη προσοχή κατά τη χρήση τους, ειδικά όταν έχουμε παιδιά στο σπίτι. Η κουνουπιέρα στο κρεββάτι είναι μια πολύ καλή λύση, όπως επίσης και τα αιθέρια έλαια ευκαλύπτου. Τέλος επειδή ο ιδρώτας, τραβάει τα κουνούπια, όσο πιο συχνά κάνουμε ντους το καλοκαίρι, τόσο πιο πολύ θα είμαστε ήσυχοι.
Όπως αναφέρει το ΚΕΕΛΠΝΟ, το AIDS, δεν μεταδίδεται από το τσίμπημα του κουνουπιού. Η ελονοσία όμως μπορεί να μεταδοθεί από το κουνούπι στον άνθρωπο.
iatropedia
Αφήστε μια απάντηση